Dit is alweer het vierde album van deze fantastische band.
Wederom laten ze horen goed naar Black Sabbath te hebben geluisterd. De invloed is duidelijk te horen in de heerlijke, groovend riffs. Dit is stoner rock zoals het bedoeld is. Luister maar eens naar de heerlijke bas- intro van “The Hidden Masters” of het snellere ”Execrator”.
Wat dit album zo geweldig maakt is dat het heavy is zonder te vervallen in luid gebrul of oorverdovende drums. Het is heavy als in ”zwaar”, donker, krachtig. Het voert je mee naar een andere, fantasierijkere wereld met hypnotisch gitaarwerk en dito zang.
Het lijkt moeilijk om hun grote doorbraak album “Warp Riders” te overtreffen, maar met dit album doen ze dat naar mijn mening. De keuze de riffs ietwat korter te houden en iets meer in dienst te laten staan van het nummer in het algemeen pakt uit als een prima keuze. Het maakt de individualiteit van de tracks groter en herkenbaarder en hun kwaliteit duidelijker.
The Sword – Apocryphon
189
vorig bericht