Thee Holy Strangers had liefst zes jaar en enkele wissels in de bezetting nodig om het tweede album te kunnen afwerken, maar Diary Of The Shadow was absoluut het wachten waard.
Deze Griekse bouwt voort op de fundamenten die eerder werden gelegd door Cowboy Junkies, Low, Giant Sand en Calexico. Ze betoveren met tweestemmige zang in dezelfde traditie als the Jayhawks. Ze beginnen bij americana en gaan van daar tot net waar stoner zou beginnen, maar passeren eerst nog een paar keer langs de psychedelische blues van King Gizzard. Als Grieken kunnen ze het zich makkelijk permitteren om eens buiten de lijntjes van genres te kleuren, bv. door nog zuinig wat piano of een muzikale zaag toe te voegen. Ze hebben niet het strakke of gepolijste van de Amerikaanse voorbeelden uit de opsomming. Er zit nog een charmant los en ruw kantje aan Thee Holy Strangers, zoals we dat ook al hoorden bij hun Nederlandse genre-genoten van Nighthawker of de veel te vroeg ter ziele gegane Prodigal Sons.
Opener A Star Is A Star is vrolijk en roept herinneringen op aan I’d Run Away With You van The Jayhawks. The Lotus Song heeft smooth galopperende drums. Zo valt voor elke track wel iets positiefs te zeggen. Missers of vullers heeft dit album niet.
Hun Fire In The Woods is het magnus opus van Diary Of The Shadow. Het is niet alleen het langste nummer van het album, maar ook het nummer waar alles in samenkomt. De opbouw gaat tergend traag en zelfs de afsluitende gitaarsolo in de outro lijkt in een slow motion-modus te zijn opgenomen. Words start met dezelfde traagheid, maar een heel stuk voorbij komt er dan een aangename versnelling met een weergaloze gitaarpartij.
https://theeholystrangers.bandcamp.com/album/diary-of-the-shadow