De vertaling van het Finse woord Ruska is herfst, dit past perfect bij het donkere en soms ruige album van Vermilia. In het bijgevoegde bericht geeft ze aan dat het deze niet gemakkelijk was om een album in elkaar te zetten, het is een album vol emoties geworden. Haar debuut album komt uit 2018, het wachten op het vervolg heeft dus vier jaar geduurd.
Op het nieuwe album wordt de luisteraar overweldigd door de rauwe grunts en scherpe riffs in de black metal nummers. Agressief, scherp en soms toch ook aangrijpend. De teksten zijn in het Fins maar dat doet zeker niets af aan het luisterplezier. Het is verbazingwekkend dat Vermilia de nummers zo perfect weet neer te zetten, van fijne zuivere vocalen naar rauwe onaardse grunts, ze doet het allemaal en weet het naar hartelust te combineren. Alle muziekinstrumenten bespeelt ze ook zelf.
Onder de juweeltjes op het album moet ik zeker Kuun Tytär noemen waarin het eerder genoemde tweegevecht van zuivere vocalen en grunts perfect is uitgevoerd. Maar ook Tuonen Joki of Sanoittaja zijn nummers die het beste in deze Finse artiest bovenbrengen. Het album is een absolute aanrader voor liefhebbers van black metal met pagan, folk en atmosferische metal elementen. Wat een geweldig album!