Vreigel is een hardcoreband uit Belgisch Limburg. Als wij het correct opgezocht hebben, betekent de bandnaam zoveel als ‘ruzie’. En ruzie zoeken ze, die van Vreigel. Op hun tweede album Maaskant halen ze uit naar Ian MacKaye (de grondlegger van de straight edge-ideologie), charmezanger Johan Verminnen, Nederbelg Joost Zwegers van Novastar, new-wavers en fans van Neil Young. Je kan dat gestook natuurlijk ook zien als maatschappijkritiek. Dat kan ook.
Muzikaal is dit protopunk/hardcore. Dit past perfect in het rijtje van ‘short tracks, played fast’ van onder meer Jodie Faster uit Frankrijk en Röt Stewart uit België. Tekstueel is dit de Limburgse of New Kids Turbo-versie van gelijkgestemde Belgische bands uit andere regio’s (Asermoietuitkomt, Belgian Asociality, The Evil Pony’s, …). De opnames klinken heel lowbudget/repetitiehok-achtig en dat hoort uiteraard zo volgens de hardcore-smaakpolitie.
Met 16 tracks in minder dan een kwartier halen de meeste nummers niet de grens van de minuut. Dat is dan al inclusief het aftikken van de drummer bij het begin van het nummer. Vreigel nam het vorige album, Kal Plat Of Val Kepot, in 2019 op in niet meer dan vier uur en dat was – volgens de band zelf – al ongelofelijk goed. Deze Maaskant namen ze op in vijf uur, wat volgens de band inhoudt dat dit nieuwe album nog eens 20% beter is dan het vorige.
Mijn persoonlijke favorieten zijn de tracks die net iets langer duren: “Neil Young Fans”, “Ian MacKaye”, “Rolstool” en “Voele Newwaver”. Ook leuk is “Klimoat”, met de beste lyrics van het jaar: ‘Ich hoop echt det het hiel klimoat noa de kloete is. En det het water stijgt tot gans Antwerpe verzope is.’
Het is fun, het is één brok energie, het is vooral een opgestoken middelvinger naar alles en iedereen, … Wat zou je nog meer willen?
https://vreigel.bandcamp.com/album/maaskant