De Duitse thrashband White Mantis bracht onlangs het nieuwe album Arrows At The Sun uit. Dat is zes jaar na hun debuutalbum Sacrifice Your Future en drie jaar na de EP The Iron Curse. Eén van de twee tracks van die EP staat overigens op het nieuwe album.
Deze Duitse band (met Italiaanse gitarist) zou ik niet helemaal als typische Teutonen-thrash aanduiden. Dat zit er zeker wel in, maar er zijn zeker ook referenties buiten Duitsland aan te vinken. Het klinkt allemaal heel klassiek en soms zelfs wat oldschool. Nieuw voor deze band is dat er ook wat moderne licks en wat prog-elementjes in een paar songs geslopen zijn. Het ritme ligt in elk nummer hoog en de gitaren zijn zo agressief als maar kan.
In de lyrics en songtitels valt niet echt één lijn te trekken over onderwerpen of thema’s. Het is van alles wat: sociale en politieke thema’s, technoscepticisme, spiritualiteit, het mysterie van het leven, vooruitgangspessimisme, … Ondanks dat we dergelijke thema’s heel vaak zien terugkomen bij Europese thrashbands, zijn dit geen doorslagjes, maar heeft deze band echt wel iets te vertellen.
White Mantis is nog geen bekende naam in Nederland, maar ze verdienen een kans in het clubcircuit. Ik zou ze in het rijtje zetten van bands als Grindpad, Overrulled, Distillator, Objector, Axident en Scarificator. Ik heb het hardst genoten van tracks als Divide and Kill, Nekrotornado en Roboticator.