Zwaar aangezette, meeslepende riffs, een bezwerende zangeres en occult getinte inhoud van de liedjes; de Black Sabbath en Coven invloeden zijn nooit ver weg. Nu zijn deze bands natuurlijk wel iconen in hun tak van sport, maar toch is Wyndrider aardig op de goede weg om deze klassieke invloeden in een iets eigentijdser stoner-doom jasje te gieten.
Chloe Gould is geen Jinx Dawson of Johanna Sadonis, maar op haar eigen manier heeft ze zeker iets; een kille mystiek wordt zeker toegevoegd (en dat is als compliment bedoeld). Ook qua arrangeren en instrumentale invulling (en aanvulling) behoord Wyndrider (nog) niet tot de heel grote jongens, maar toch valt er ook op dit gebied echt iets te ontdekken en genieten. Motorcycle Witches klinkt toch een beetje alsof Tommi Iommi aan het verbouwen is geweest met Sunshine Of Your Love en er een Black Sabbath nummer van heeft gemaakt; erg lekker! Ook Remember The Sabbath (de titel zegt het al) geeft een sinister Black Sabbath sfeertje; misschien absoluut nergens ook maar een beetje origineel (zelfs het hammer-on/pull off nootje zit er in), maar wel een erg geslaagd nummer. Bonuspunten voor spanningsboog, de gekwelde zanglijn en dito gitaarsolo. Ach, eigenlijk zijn alle nummers gewoon heel erg lekker en dan is het jammer dat deze plaat met slechts zeven nummers eigenlijk veel te kort is, ook al duren de afzonderlijke nummers tussen de vijf en zeven minuten. Een andere kleine manco is het totaalgeluid op momenten. Soms mis ik een slaggitaar onder de solo’s; dan klinkt het zo nu en dan aan één kant zeker overzichtelijk, maar aan de andere kant ook een beetje iel of kaal. Wel heb ik echt het gevoel weer een groeibriljantje “ontdekt” te hebben, want deze muziek pakt me wel echt helemaal in en lijkt iedere draaibeurt nog beter te worden. Ik zal ze zeker in gaten blijven houden en ga ook op speurtocht naar hun debuutalbum