Het festivalseizoen draait op volle toeren en elk weekend is er wel iets gaande. Artiesten pakken tussen de vele festivals door ook wel eens een clubshow mee. Zo ook bluesman Seasick Steve die een gigantisch tourschema voor de boeg heeft. De oude rocker met zijn geïmproviseerde gitaren is dan ook immens populair en zal vanavond in de grote zaal van 013 in Tilburg dan ook laten horen wat hij allemaal in zijn mars heeft.
Seasick Steve heeft zijn Belgische vrienden van Black Box Revelation wederom bereid gevonden om als supportact te fungeren. De band van onze Zuiderburen heeft al vaker met Seasick Steve opgetreden en sindsdien is er een hechte vriendschap ontstaan. Black Box Revelation ademt bluesrock en dat is vanaf de allereerste seconde hoorbaar. Het duo pakt de grote zaal binnen no-time in. Daarbij moet wel gezegd worden dat de trappen en tribunes vandaag zijn afgeschermd, maar over de opkomst hoeft men toch niet te klagen. Qua sound heeft Black Box Revelation wel iets weg van The Black Keys, maar wie de band al vaker heeft gezien ziet ook wel dat de mannen langzamerhand steeds meer een eigen geluid beginnen te ontwikkelen. De kracht zit voornamelijk in het doseren van de muziek, door de gitaar af en toe te laten gieren en een drumstel los te laten gaan kan men met gemak een zaal op zijn kop zetten. Black Box Revelation weet precies hoe het werkt en de bluesliefhebbers knikken graag mee op de maat van de muziek. Ook laten de heren horen niet stil te zitten en kondigen vol trots een nieuw album aan, waarbij men zich niet schroomt om alvast wat nummers van deze plaat live te spelen. Er zit dan ook nog voldoende in het vat! Laat maar komen dat album!
Na de show van de Zuiderburen is er een flinke klus voor de technici. Het ene drumstel moet plaatsmaken voor het andere. Er worden vervolgens heel wat gitaren op het podium neergezet en het blijkt dat dit niet eens de gitaren zijn van Seasick Steve. Tijdens deze zomertour komt Luther Dickinson (zanger/gitarist North Mississippi Allstars) het bekende duo versterken. Onder luid applaus komen de heren het podium oplopen, waarbij de blikken al snel gericht zijn op de zanger met de lange baard. Seasick Steve krijgt een gitaar omgehangen, plugt het bouwwerk in en als vervolgens drummer Dan Magnusson aftikt is de show echt begonnen. De grote zaal van de 013 is in de greep van Seasick Steve, maar de Amerikaan bouwt de set wat langzamer op dan het voorprogramma, wat er direct inknalde, maar goed, dat was ook een ander soort bluesrock. De nummers van Seasick Steve vertellen een verhaal en hier wordt grotendeels aandachtig naar geluisterd. Een aantal bezoekers solliciteren echter wel naar de lul-niet-lolly en worden dan ook snel aangesproken op hun gedrag. De enige die wel iets te vertellen heeft staat op het podium en al snel geeft hij aan blij te zijn om weer in Nederland te zijn en bedankt ons land voor de jarenlange support.
De afgelopen jaren is duidelijk geworden dat de verhalen die Seasick Steve heeft verteld niet allemaal de waarheid zijn. Zo heeft hij gelogen over zijn leeftijd en ook zijn verhalen over zijn verleden wat twijfelachtig. We horen de charismatische frontman hier dan ook geen woord meer over vertellen en ook geen grootse verhalen meer over zijn zelfgebouwde gitaren. Het draait nu puur om de muziek en die is om door een ringetje te halen. Steve is op tour om zijn album Keepin’ The Horse Between Me And The Ground te promoten, maar ondertussen heeft hij het ook al over zijn opvolger die we in het najaar kunnen verwachten. Zo zien we vanavond twee acts die allebei druk bezig zijn geweest met nieuwe albums. De eerder genoemde Luther Dickinson heeft ook zijn medewerking verleend aan deze opnames en dat blijkt een slimme zet. Luther zorgt er ook voor dat het vanavond allemaal wat voller klinkt op het podium. Een extra gitarist zorgt ervoor dat de frontman net een ander akkoord kan pakken of een andere riff kan spelen. Zo krijgen nummers een extra laagje en de fans die vaker gaan kijken krijgen zo iets vernieuwends te horen.
Natuurlijk mag ook vanavond een dame het podium betreden waarvoor Steve Walkin’ Man mag zingen, maar hij is niet de enige die dit nummer zingt. Een goedgevulde zaal kent het nummer ook uit het hoofd. Wat echter vooral opvalt vanavond zijn de nieuwe elementen in de show. Zo trakteert Steve het publiek op nieuwe nummers, maar ook bewijst hij helemaal in zijn eentje de zaal de baas te kunnen. Zijn aanklacht tegen de moderne tijd heeft hij mooi weten te verpakken in The Last Rodeo, maar ook weet hij zijn politieke aanklacht goed vorm te geven door de cover Abraham, Martin And John te spelen. Zo laat de bluesman zich van verschillende kanten zien en brengt zo de aangename afwisseling die het nodig heeft. Dit is ook precies wat de blues is, die laat zich niet zomaar in een vakje vangen. Natuurlijk sluit Seasick Steve het optreden af met een harder bluesnummer en de vele Thank You’s, maar dan heeft de zanger al lang gewonnen. Als de Amerikaan op deze manier zijn optredens blijft vernieuwen blijven wij ook zeker weer terugkomen!
Archieffoto Seasick Steve door Dave van Hout – Rockportaal.nl
Seasick Steve – 013 (Tilburg) 04/07/2018
395