Zeker op muzikaal gebied staat Birmingham bekend als innovatief. De grondleggers van de heavy metal kwamen uit Aston en ook de man die The Beatles weer bij elkaar kreeg, Jeff Lynne, komt uit Birmingham. Tientallen invloedrijke bands komen uit deze Engelse stad, evenals honderden bands die het grote succes helaas nooit gekend hebben. Als ik in mijn platenkast kijk, staan er ontzettend veel platen die door bands uit Birmingham zijn opgenomen. De voor de hand liggende bands zoals Electric Light Orchestra, Black Sabbath en Judas Priest zijn aanwezig, maar ook minder bekend werk van bijvoorbeeld Bachdenkel. Een aantal van die albums deel ik graag met jullie, omdat ze het verdienen gehoord te worden.
Foto gemaakt door Gareth Jarvis tijdens de uitvaart van Ozzy Osbourne in Birmingham
Black Sabbath – Never Say Die
Zonder Black Sabbath zou deze lijst niet compleet zijn. In de jaren 70 zette ze Birmingham op de kaart met hun invloedrijke mix van blues en heavy rock die uit zou groeien tot wat we nu kennen als heavy metal. De eerste vier à zes albums overschaduwden de rest van de platen die de originele line-up maakte. Hoewel Technical Ecstasy bij velen niet in de smaak viel, wist dat album me al vanaf de eerste luisterbeurt al te overtuigen. Met Sabotage (het zesde album van de band) en opvolger Never Say Die (het achtste en laatste album met de originele line-up) had ik meer moeite. Inmiddels behoort Never Say Die tot mijn top favorieten en staan er genoeg pareltjes op om menig luisteraar te overtuigen. Het laat een experimentelere en diverse richting zien die de band inging. Met een mix van hard rock, progressieve rock en alles daartussenin weet het album van begin tot eind te boeien. Hoogtepunten zijn onder andere Junior’s Eyes en het energieke titelnummer.
The Ghost – When You’re Dead – One Second
Ik ben inmiddels de tel kwijt met de hoeveelheid bands er zijn die (The) Ghost heten. Een van de eersten was in ieder geval deze band uit Birmingham, ze maakten slechts een album. Van alle albums op deze lijst, hoop ik dat je dit album een kans geeft. Een perfect album dat alsmaar beter wordt hoe vaker je ernaar luistert. De mix van psych, folk en rock met occult thema’s biedt een duistere atmosfeer die op momenten aan Coven doet denken. Variërend van catchy / toegankelijk (My Castle Has Fallen) en duister / mysterieus (Night of the Warlock) biedt dit album een diverse collectie nummers die de tand des tijds perfect hebben doorstaan.
Velvett Fogg – Velvett Fogg
Voordat Tony Iommi een van de oprichters van Black Sabbath werd was hij lid van Velvett Fogg, ook zijn neef Paul Eastment was lid van de band. Nadat Velvett Fogg uit elkaar ging richtte Eastment de bovengenoemde band, The Ghost, op. Hoewel de bands erg van elkaar verschillen, is Eastment’s gitaarwerk duidelijk herkenbaar en gaan beide albums hand in hand. Dit album varieert tussen toegankelijke 60s psych en redelijk exmperimentele covers en originele nummers. Zo hebben ze New York Mining Disaster 1941 eigen gemaakt en is Wizard of Gobsolod een catchy en humoristisch pareltje op dit uitstekende album.
Bachdenkel – Lemmings
Hoewel het moeilijk is om een genre te plakken op dit unieke album, heb ik vaak geroepen dat dit mijn favoriete progressieve rock plaat ooit is. Een prachtig atmosferisch album met diepgaande teksten die perfect worden gebracht door Peter Kimberley en Colin Swinburne. Gek genoeg werd dit album origineel alleen in Frankrijk uitgebracht en werden enkele nummers geschrapt. Gelukkig werd dit in 1978 hersteld met een UK release die naast het originele album ook een EP bevatte met de onuitgebrachte nummers. Een essentiële toevoeging aan een al perfect album.
The Move – Move
Hoewel Electric Light Orchestra een van de bekendste en invloedrijkste bands uit Birmingham is, worden de projecten van Roy Wood en Jeff Lynne voorafgaand aan het succes van de band vaak overschaduwd. The Move had meerdere grote hits natuurlijk, waaronder Fire Brigade en Flowers in the Rain, beiden afkomstig van het gelijknamige debuut, toch wordt het album als geheel vaak vergeten. Shazam en Message From the Country lijken een stuk meer aandacht te krijgen. Wat zonde is, want hierdoor loop je pareltjes als Kilroy Was Here, Zing Went the Strings of my Heart en mijn persoonlijke favoriet, Cherry Blossom Clinic, mis.
The Idle Race – The Birthday Party
Voordat Jeff Lynne lid werd van ELO-voorloper The Move, was hij onderdeel van The Idle Race. Een, vermoedelijk, door The Beatles geïnspireerde band die pop muziek maakten met experimentatie die later terug te horen was in zijn composities voor ELO. Een redelijk consistent album, op momenten echter wel wat gedateerd. De jaren 60 worden perfect gerepresenteerd in deze collectie pop nummers.
