Mannen als Mike Portnoy en Neal Morse hebben een forse albumproductie, maar ze halen het niet bij de Israëische gitarist Avi Rosenfeld. In pakweg een decennium zit hij op een productie van dik vijftig (!) albums. Soms met één zanger, soms met een waaier van zangers op een album. In 2012 begon hij aan de serie Very Heepy Very Purple en die is inmiddels bij nummer 12 uit de reeks aanbeland.
Rosenfeld schrijft de songs, speelt gitaar en heeft voor de rest van de tracks een internationaal gezelschap van muzikanten die bijdragen leveren. Daarvan is er maar een enkeling meer dan eens te vinden op de tien tracks op dit album. Dat betekent dat er bijvoorbeeld de vocalisten nog al eens verschillend kunnen klinken. Toch is door de aard van het songmateriaal – uiteraard sterk aan Uriah Heep en Deep Purple refererend – er meer eenheid dan je misschien zou verwachten.
Op dit album vind ik het trouwens beduidend meer richting Uriah Heep gaan dan richting Deep Purple. Dat heeft vaak ook te maken met de toetsenpartijen. Luister maar eens naar opener El Capitan. Als je een fractie van de Uriah Heep-geschiedenis kent, dan kan het niet anders dan dat je die band al herkent in de eerste twintig seconden van El Capitan. Een enkele keer komt het er niet helemaal lekker uit. Brothers Unite is bijvoorbeeld een track die toch een beetje aan eightiesmetal doet denken, inclusief een bak echo op de zang. Evenzo zit de zang op Black Dog White Cat vaak op het randje.
Toch blijft het knap dat Rosenfeld iedere keer weer een behoorlijk niveau op zijn albums weet te halen. Gezien het zeer internationale gezelschap kan het haast niet anders of alles wordt in thuisstudio’s opgenomen en heen en weer gestuurd. Dan is het geen kleine prestatie als je het geheel toch tot een redelijk uniform geluid weet te smeden, met een enkele uitzondering als het drumgeluid op Riding On The Highway na. Natuurlijk, het is allemaal zo origineel als oranje tompoucen in Nederlandse supermarkten tijdens een EK voetbal, maar laten we wel zijn, daar doet Rosenfeld met deze titel ook niet geheimzinnig over. De songs deugen, Rosenfeld is een zeer verdienstelijk gitarist en geeft anderen ook volop de ruimte om hun bijdrage te leveren. Het resultaat is heel vermakelijk, dus wat wil je nog meer?
Zoals vaak bij Rosenfeld is Very Heepy Very Purple XII als name-your-price album te vinden op Bandcamp. Geen enkel beletsel om eens te luisteren, dus.
Avi Rosenfeld op Facebook
Avi Rosenfeld Bandcamppagina
Avi Rosenfeld – Very Heepy Very Purple XII
272
vorig bericht