Big Red Fire Truck is een Australische band die de gloriedagen van Van Halen, Aerosmith en Bon Jovi wil laten herleven. Andere inspiratiebronnen die ze vermelden zijn The Darkness en Crazy Lixx. De klassieke spandex/hair/glam-metal dus. Op hun EP Trouble in Paradise weten ze de juiste snaar te raken en zit de vibe van hun grote voorbeelden al zeker in de tracks.
Deze EP omvat slechts zes tracks en de eerste, Neon Sunsets, telt eigenlijk niet mee. Het is meer in synth driven intro en niet echt een volwaardig nummer. Het zet wel een herkenbare 80’s-sfeer neer.
De echte albumopener is Trouble in Paradise en dat is volbloed hairmetal: vooral masculiene macho-romantiek in de lyrics, heel klassieke hardrock van de jaren ’80, akkoorden die je enkel wijdbeens kan spelen, catchy en direct meezingbaar, … Hetzelfde geldt in grote lijnen voor Love Bite en Psychotropic Thunder. Het verschil met songs van Bon Jovi of The Darkness is dat het in de lyrics vaak vaag of onbestemd blijft. Het is bij de eerste luisterbeurten dan wat moeilijk om in te schatten waar de songs nu eigenlijk over gaan. Maar het klinkt wel allemaal heel cool en leuk en gelikt. Alleen bij Hot Summer Nights zijn we zowat zeker wat het onderwerp van de teksten is. Muzikaal is deze laatste track van de EP helemaal een doorslagje van The Darkness.
Er zit hier en daar een klein beetje humor in, maar dit is niet zo’n parodieband als Steel Panther. De liefde voor het genre en het tijdvak, in al zijn facetten, is hier een stuk oprechter. Het artwork vind ik een beetje saai ten opzichte van de energie die deze band heeft.
Een bijzonder leuke EP heeft Big Red Fire Truck hier afgeleverd. Het enthousiasme en spelplezier spatten ervan af op Trouble in Paradise. Het is ook een tijdscapsule die je als luisteraar 40 jaar terugvoert. In België hebben ze met WildFest een festival waar deze Australiërs perfect in het plaatje zouden passen.