Working class punk attitude met elementen uit de klassieke hardrock a la AC/DC en Rose Tattoo, en ja, ze komen uit Australië. Een stukje Motörhead, Stooges of Nomads zou je ook best nog kunnen ontdekken; lekker recht toe, recht aan, en moeilijk stilzitten dus.
Zachtzinnigheid staan ze niet om bekend, daar Down Under; dat is dan ook te horen. Technische hoogstandjes of verrassende wendingen in de arrangementen hoef je niet te verwachten van dit gezelschap, maar de overtuigende, energieke (hard)rock ‘n’ roll met punky randje wordt strak en kundig ten gehore gebracht. Het album bevat elf nummers die best afwisselend zijn, maar toch beslist een eigen smoelwerk hebben. Er is een “verscholen” onderlaagje ska en rockabilly te horen in de muziek, maar de gedegen hardrock elementen werken hier prima mee samen, waardoor het geheel een punky sfeer in die richting meegekregen heeft. De nummers staan in ieder geval als een huis en de muzikanten weten duidelijk wat ze moeten doen. Vooral het bevlogen gitaarspel dat de gemiddelde punkrockband behoorlijk ontstijgt door de meer typische hardrock of soms bijna bluesy benadering, tezamen met de bij vlagen meeslepende verhalende stijl van de zang, zijn de onderscheidende factoren van deze plaat.
Deze band durft zelfs in hun genre een serieuze ballade neer te zetten; Watchers In The Sky is een zeer gelaagd experiment mag ik wel zeggen. De stevige, swingende boogie-rockers, met van die pakkende “waar ken ik dit nog meer van” momentjes, zijn allen zwaar uitnodigend tot bewegende ledematen, dus dit zal ongetwijfeld een feestje zijn om deze band live te bekijken. Ook thuis in de luie stoel is dit overigens goed te consumeren, en op de fiets of met “the pedal to the metal” op de snelweg natuurlijk ook. Enkele aanraders: de pakkende staccato opener Shotgun Man, het gedreven Dead Man Walking en de zoals eerder gezegd zeer geslaagde ballade Watchers In The Sky. Fijn plaatje; enne, op vinyl verkrijgbaar!