Gallia – Everflame

In symfonische female-fronted metal moet je het als beginnende band opnemen tegen instituten als Within Temptation, Epica, Therion en Nightwish. Toch zijn er genoeg bands die die uitdaging aangaan, ook in België. Eén van die moedige bands is Gallia uit (Belgisch) Limburg.
Hun EP Everflame is best wel ambitieus. Zes tracks met als basis prachtige, soms barokke arrangementen, glooiende melodielijnen en een heerlijke heldere vrouwenstem met een breed bereik. Dat alles wordt gelardeerd met elementen uit de folk- en progmetal, bij momenten agressieve gitaren, een zuinige grunt, Gregoriaans klinkende koren, …
De gotische bombast is alomtegenwoordig zonder dat het storend wordt. De meeste songs zijn catchy en vlot meezingbaar. Inzake composities komen er vaak partijen terug die je misschien al ergens eerder gehoord zou kunnen hebben, maar ze plakken er bij Gallia genoeg hun eigen gezicht op. Ze koken met dezelfde ingrediënten als hun grote voorbeelden, maar ze maken het verschil in de kruiding.
Hoewel de band geen toetsenist heeft, zijn de synth-partijen bijzonder knap uitgewerkt. Ook de productie is heel nauwkeurig uitgebalanceerd en zuiver. Zelfs de dosering is prima: nergens wordt een goed idee eindeloos uitgemolken om een song ‘epische’ proporties te geven. Een valkuil waar beginnende bands in dit genre vaak wel in trappen.
Geen enkele opmerking dan? Onder het vergrootglas vind je misschien wel een paar details die nog beter kunnen. Dit is gewoon een heel sterk debuut.
Geen enkele van de zes tracks verdient het etiket van vullertje. Als er dan toch twee tracks bovenuit steken, dan Rise Of The Fallen en Frozen Sun. Voor Rise Of The Fallen heeft de band ook een leuke video.