Science-fiction en progressive rock gaan goed samen. Daar is het space rock genre het bewijs van, evenals de samenwerkingen tussen Hawkwind en Michael Moorcock. Het perfecte voorbeeld daarvan is Julian Jay Savarin, een schrijver die zijn verhalen omzette in muziek. Onder de naam Julian’s Treatment maakte hij het conceptalbum A Time Before This, een perfect voorbeeld in het genre en een van de beste dubbelalbums ooit gemaakt. Voor zijn tweede muzikale uiting vertaalde hij het eerste deel van zijn Lemmus trilogie, Waiters on the Dance, naar een gelijknamig album dat hij onder zijn eigen naam uitbracht.
De geruchten dat de schrijver een derde album heeft gemaakt werden eerder dit jaar bevestigd door de release van het album op het Rise Above Records label. Het resultaat is een album dat voortbouwt op het concept en de stijl van de voorgaande platen, alhoewel als geheel minder goed uitgewerkt. Dit probleem zit hem voor mij in de eerste drie nummers, Age Beyond, Worlds of the Outer Rim en Tell Me. De band neigt hier meer naar een generieke hard rock sound, met hier en daar wat science-fiction elementen. Ook tekstueel zijn deze nummers ietwat repetitief.
Mijn verwachtingen worden vanaf het vierde nummer, Broken Dreams, waargemaakt. Het originele concept komt hier beter naar voren en vormt het begin van een consistente reeks nummers die doen denken aan Waiters on the Dance. Hierdoor werd de indruk gewekt dat ik naar een aantal outtakes van die sessies aan het luisteren was, ondanks dat er een jaar tussen de opnamen van deze albums zat.
Hoewel dit album als geheel minder goed werkt dan de voorgaande albums, waren de hoogtepunten het wachten meer dan waard. Zo is Third From the Sun een waar hoogtepunt en biedt Kizeesh het perfecte einde aan een drietal ontzettend boeiende concept albums.