KXM – Circle Of Dolls

Inmiddels is KXM bij album nummer drie. Op het debuut was de band nog wat zoekende, opvolger Scatterbrain was een zeer geslaagd vervolg. Zouden ze dat op Circle Of Dolls kunnen herhalen?
In elk geval is aan samenstelling en werkwijze niets veranderd. Ray Luzier (Korn), Dug Pinnick (King’s X) en George Lynch (Lynch Mob) zijn weer met producer Chris Collier een paar weken de studio ingedoken zonder afgeronde songs. Met het niveau dat deze mannen hebben kan dat blijkbaar. Lynch zal ongetwijfeld wat gitaarriffs in zijn achterzak hebben, Pinnick moet met teksten op de proppen komen en samen met Luzier en Lynch bedenken hoe ze dat in een songvorm gaan gieten. Eigenlijk is dat een methode waarvan je zou denken dat het niet kán lukken.
Maar verdomd, het is ze weer gelukt. Opener War Of Words gaat direct volle kracht vooruit. In een tekst die fraai taal aan de situatie in de wereld koppelt laat Pinnick zien ook in dat korte tijdsbestek heel poëtisch te kunnen zijn. Dat is overigens niet altijd zo. Time Flies en Cold Sweats hangen van de herhalingen aan elkaar en waren vast makkelijk tussendoortjes qua tekst – een logisch gevolg van de werkwijze. Een verschil met Scatterbrain is dat Circle Of Dolls nog net even wat harder is en ook scherper gemixt is. Dat hoor je des te meer bij de tragere tracks. Lightning is hooguit mid-tempo, maar kun je allesbehalve als een rustige track bestempelen.
Lynch soleert fraai als altijd, maar je kunt ook zijn ritmepartijen gerust beeldvullend noemen. Bovendien lijkt Luzier in sommige songs van plan elk gaatje vol te meppen. Het is soms aan de niet misselijke longen van Dug Pinnick te danken dat hij daar nog bovenuit komt. Op Scatterbrain stond een track als Calypso, die toch vooral door de lead- en achtergrondvocalen gevormd werd. Hier moet je het doen met het slot van Lightning of een stuk in Shadow Lover waarin gas wordt teruggenomen. Dat is wat mij betreft het enige punt van kritiek op Circle Of Dolls: het is in instrumentatie en mix net wat te vaak erg vol. Je mist daardoor een beetje de rustpunten die Scatterbrain wèl de juiste variatie gaven.
Wat eerst het zoveelste eenmalige project van Pinnick of Lynch leek is inmiddels voor alle drie een serieuze band geworden. Dat kan alleen maar door de overduidelijke chemie tussen deze drie, want ze hebben niet de ruimte in hun agenda’s om rustig songs te schrijven en aan uitgebreide pre-productie te doen. Tegelijkertijd zie je bij Circle Of Dolls wel de keerzijde van die methode: je hebt niet de tijd om het materiaal te laten bezinken en nog eens de studio in te gaan voor tracks die net even wat meer afwisseling brengen. Dat gezegd zijnde is ook Circle Of Dolls nog steeds bewijs dat het geheel van KXM meer is dan de som der delen. En dat was sowieso al niet misselijk…

KXM op Facebook