Het langverwachte album als vervolg op het debuut uit 2014 is een feit.
Red Raven, onder leiding van zanger Frank Beck (Gamma Ray) weet de luisteraar wederom te boeien met 12 uitstekende nummers. Snelle, harde rock dendert uit de speakers. Het album opent rustig met A Perfect World, een intro voor het album van minder dan een minuut bestaande uit gitaar en zang. We horen over de dromen waarin een perfecte wereld voorkomt, waarna die droom uiteen spat zodra de ogen geopend worden om de uiteenvallende wereld te zien. Direct daarop start Collapse en stappen we aan boord van deze razende machine. Collapse gaat over alle intriges, theorieën en ander onheil die rondwaren in onze wereld, al met al geen vrolijke boodschap. Als we zo doorgaan stort onze wereld als een kaartenhuis in elkaar. De nummers Dance With A Freak en Out Of Memory gaan over de eeuwige strijd tussen twee keuzes, en de vraag of je dan de goede keuze maakt. Het mag duidelijk zijn dat Red Raven de luisteraar wil dwingen om over de wereld buiten de eigen voordeur na te denken.
DigitHell gaat over het leven in een digitale droom, er zijn talloze vrienden al heb je die nog nooit gezien. Ze spelen hetzelfde spel, ze helpen je bij je digitale opdrachten. Maar er komt altijd een moment dat je helemaal op jezelf bent aangewezen. Red Raven zet tekstueel een ijzersterk album neer, en ook de muziek is bovengemiddeld. Stevige rock, lekkere licks en harde drums dienen ter ondersteuning van de sombere teksten. Niet alle nummers zijn stevig, Proud is wat rustiger. Het nummer gaat over het maken van een nieuw begin en het verleden af te sluiten. De ballad Until The End Of Time sluit het album af en laat horen dat Beck ook een goede stem heeft voor rustige nummers. Een ballad over een verbroken relatie, maar zij zal nooit vergeten worden, zelfs de momenten van onderlinge discussie worden nu gekoesterd.
De conclusie is duidelijk, een ijzersterk vervolg op Chapter One en een absolute aanrader.
Red Raven – Chapter Two: DigitHell
295
vorig bericht