Gospelrock of reli-metal, het label maakt niet uit, hier is het nieuwe album van Stryper.
Harder dan tevoren, gierende gitaren, beukende drums, messcherpe riffs en uiteraard de teksten met religieuze inslag. Stryper laat van zich horen, harder, heftiger dan ooit. Elf nieuwe nummers telt het album, goed voor drie kwartier muziek. Het is al weer het tiende album van de band onder leiding van Michaal Sweet.
Direct vanaf het eerste nummer Take It To The Cross is het duidelijk dat dit album heftiger is dan ooit, niet alleen het gitaarwerk en de drumpartijen zijn harder, er is ook gebruik gemaakt van de zogeheten ‘death growls’ van zanger Matt Bachand (Shadows Fall, Act Of Defiance). De heren maken even duidelijk dat het niet rustiger hoeft als de leeftijd oploopt. Het nummer wordt gevolgd door twee typische Stryper tracks, Sorry en Lost. Sorry kent mooie koorpartijen, evenals Lost, in combinatie met korte riffs en stevig gitaarwerk. Het titelnummer is een lekker in het gehoor liggend nummer, een pakkende melodie en een pakkend refrein.
Michael Sweet laat in Can’t Live Without Your Love horen dat hij nog steeds een goede ballad kan schrijven en zingen. Zijn stem heeft duidelijk nog niets ingeboet qua kracht en zuiverheid. Het album sluit af met het stevige en snelle The Devil Doesn’t Live Here. Het is een nummer dat in de allerhoogste versnelling gespeeld wordt, drumslagen met een tempo als van een machinegeweer, het moet een echte uitputtingsslag zijn. Het hele album klinkt solide en laat een Stryper horen dat nog steeds op een hoog niveau kan meekomen. Meedogenloos hard en snel, met ruimte voor een ballad en altijd een verbinding met het woord van God. Een absolute aanrader.
Stryper – God Damn Evil
253
vorig bericht