Mijn favoriete Bowie plaat, Station to Station, kenmerkt het begin van het D.A.M. trio, bestaande uit drummer Dennis Davies, gitarist Carlos Alomar en bassist George Murray. Dit drietal was grotendeels verantwoordelijk voor het geluid dat kenmerkend was voor de Berlin trilogy en Scary Monsters (and Super Creeps), het laatste Bowie album met Davies en Murray. In 2016 overleden David Bowie en Dennis Davies, als eerbetoon aan beide muzikanten zijn Alomar en Murray momenteel op tour en brengen ze de nummers uit deze periode ten gehore.
Deze tour richt zich voornamelijk op de welbekende Berlin trilogy, met dit drietal albums ontwikkelde Bowie zich als artiest en was hij niet bang om te experimenteren. Tijdens het concert werd het wederom duidelijk hoe modern en tijdloos deze albums nu nog klinken, bijna vijftig jaar later. De vocalen werden verzorgd door Michael Cunio, een opvallend figuur met een indrukwekkende range. Hoewel ik de indruk kreeg dat hij regelmatig moeite deed om zoveel mogelijk als Bowie te klinken, voegde zijn eigen stem genoeg toe om nummers als Beauty and the Beast eigen te maken.
Ondanks de bekendheid van de leden van het D.A.M. trio, werd alle aandacht netjes verdeeld. Hier wil ik nog aan toevoegen dat de band perfect op elkaar ingespeeld was en er hier en daar ruimte voor herinterpretatie was, in plaats van het klakkeloos naspelen van de originele opnamen. Waar ik wel kritiek op heb, was het geluid. Regelmatig klonk het geluid schel en leek de geluidsman de fantastische akoestiek van de zaal niet te benutten. Dat neemt niet weg dat de band zelf in topvorm was.
Deze tour biedt de perfecte kans om de magie van Bowie’s Berlin periode live mee te maken. Ik zie dit als een respectvol eerbetoon, waarbij niet wordt geprobeerd om de ontbrekende leden te vervangen. Ruimte voor eigen inbreng en interpretatie was er genoeg, hierdoor sprong het strakke synth-werk van Axel Tosca er mooi uit.
Het is altijd een genot om deze tijdloze klassiekers van Bowie live te horen. Al helemaal als er muzikanten aanwezig zijn die met hem hebben gespeeld. Om dieper op alle hoogtepunten in te gaan, zou resulteren in een exacte kopie van de setlist, aangevuld met mijn argumenten waarom het desbetreffende nummer zo goed is. In plaats daarvan spoor ik jullie liever aan om zelf naar een optreden van The D.A.M. Trilogy te gaan. Dit is meer dan een doorsnee concert, dit is een ervaring.