The Troops of Doom zijn een Braziliaanse deathmetalband rond gitarist Jairo Guedz, niet te vewarren met Troop of Doom, de hardcoreband uit Hengelo die onder meer twee keer op Pitfest stond. Guedz speelde en schreef samen met Max Cavalera mee aan Bestiaal Devastation en Morbid Visions, twee belangrijke albums van Sepultura, maar nog voor de echte doorbraak er kwam met Arise was Guedz al weg bij de band. Hij zat uiteindelijk slechts drie jaar bij Sepultura, maar inzake bekendheid en impact zou hetgeen hij ervoor en erna deed, nooit daar in de buurt van komen.
In 2020, het jaar waarin de band opgericht werd, kwamen The Troops of Doom met hun demo The Rise of Heresy (die hier een mooie review kreeg) en in 2024 was er alweer hun tweede full album, A Mass To The Grotesque, uitgebracht bij Alma Mater Records, het label van Moonspell met Paradise Lost, Tiamat, Borknagar en Leprous als bekendste bands. Het is voor de promotie van dat album dat deze Brazilianen op tournee zijn doorheen Europa. Dat doen ze zonder vaste support. Per venue wordt er dan al dan niet een lokale band bijgehaald. In Deinze (B) doen ze het zonder supportband. Het is dan ook een maandag en voor sommigen gewoon een werkdag, maar wel een maandag in wat voor heel wat anderen een verlengd weekend is. De Elpee was uitverkocht en een paar mensen waar zelfs vanuit Nederland naar Deinze afgereisd voor dit concert.
De tournee is het tweede deel van hun wereldwijde promotietocht voor A Mass To The Grotesque. Die startte in Glasgow op 18 oktober en sinds eind vorige maand trekken The Troops of Doom rond op het Europese vasteland. Nederland staat niet op het programma, maar vorig jaar – voor deel 1 van de tournee – stonden ze in Breda, Den Haag en Doetinchem. Na België volgen dit jaar nog Luxemburg, Tsjechië, Slovakije, Frankrijk, Spanje en Portugal.
De full albums van The Troops of Doom werden in het algemeen goed ontvangen, net als de demo eerder. Er is intussen al zoveel materiaal uitgebracht dat er zelfs al een verzamelalbum nodig was. Als belangrijkste songschrijver en leverancier van riffs is Guedz goed op dreef op A Mass to the Grotesque. Met ook nog een producer met een Sepultura-verleden. André Moraes zat achter de knoppen voor Dante XXI van Sepultura, maar dan waren zowel Guedz als Max al lang weg bij die band.
De ‘doom’ van de groepsnaam heeft overigens niets te maken met het genre. De band is vernoemd naar de gelijknamige Sepultura-song uit de periode dat Guedz bij die band zat en die geldt als de doorbraaksong die de band toen van het lokale naar het internationale katapulteerde. The Troops of Doom brengen hun deathmetal met de agressie van brutale thrash en nog wat black, zoals Sepultura vroeger. Omdat dat helemaal in zijn straatje ligt (hij kan dat prima) en omdat dat het geluid is waar het publiek voor komt als ze horen dat hij eerder bij die band zat.
Voorlopig brengt Guedz met deze band dan ook nog altijd tracks uit de periode van Bestial Devastation en Morbid Visions. Dat is als officieel mede-auteur zijn goed recht en leuk en herkenbaar voor het opbouwen van een fanbasis. Niets mis mee. Het sluit in de set allemaal netjes op elkaar aan. En het publiek reageerde daar in de Elpee altijd het meest enthousiast op.
In Deinze koos de band voor een set met behalve het handvol Sepultura-songs een brede greep uit hun werk, met misschien toch weinig de nadruk op het meest recente album. We kregen puike versies te horen van Chapels of the Unholy, Denied Divinity en Dawn of Mephisto. Het album Antichrist Reborn was beter vertegenwoordigd, met Far From Your God, Altar of Delusion, A Queda en Dethroned Messiah. Uit The Rise of Heresy kregen we de titeltrack en The Confessional en uit de tweede EP The Absence of Light nog The Devil’s Tail en The Monarch. De set was mooi opgebouwd, het publiek gooide enthousiast de vuisten in de lucht en brulde mee waar het kon. Al na een paar tracks ontstond er voor het podium een wild kolkende moshpit. Dit was er opnieuw eentje voor in de geschiedenisboekjes. Na de reguliere set wil het publiek nog een toegift en daarvoor hebben ze de Sepultura-track The Troops of Doom opgespaard.
In de studio zijn The Troops of Doom een vaste band, maar voor tournees willen er al eens invallers aangenomen worden. Marcelo Vasco zit behalve in The Troops in nog zo veel andere bands dat het misschien niet altijd mogelijk is om dergelijk lange tournees ver van huis af te werken. Net als vorig jaar werd hij hier live vervangen door Fabio Caputo, die dat overigens uitstekend deed. De zang komt van Alex Kafer, een powerhouse op bass en een stem als een klok. Het zijn allemaal ervaren rotten in deze band. De meeste aandacht ging dan toch naar Jairo Guedz. De respons van het publiek in de uitverkochte Elpee deed hem zichtbaar deugd. Twee keer is er een shout out naar Martin Furia, de Belgisch-Argentijnse gitarist (en producer) van Destruction en Bark die in de zaal staat. Wordt hij dan misschien de producer van het volgende album?
De clubs waar The Troops of Doom vandaag hun fanbasis moeten opbouwen verschillen in omvang sterk van die waar het inmiddels opgedoekte (of aan het opdoeken) Sepultura en Max Cavalera’s andere bands spelen, maar dat laten deze Brazilianen niet aan hun hart komen. Ze zien de kansen en de potentie en ze beseffen dat er behalve hard werk bovendien een flinke portie geluk aan te pas zal komen om zich met deze band naar dat niveau te hijsen. Geluk komt niet op bestelling, maar alvast aan inzet ontbreekt het niet.
The Troops of Doom zijn een veelbelovende act die meer is dan een soort B-ploeg van Sepultura of een halve tributeband. Ze bewijzen wel dat er met de ‘oude’ sound van Sepultura nog veel meer mogelijk is dan wat er toen uitgehaald is. Een beetje meer evolutie daarin dan vandaag is misschien welkom, maar zeker niet nodig, gezien het grote aantal vlot uitverkopende clubs waar ze kunnen spelen. Nu op naar de grotere zomerfestivals, want daar hebben ze – wat mij betreft – zeker hun plaats.