Het alternatieve poprock album Weirdo laat horen dat The Rasmus weet wat ze doen. Het is soms zo glad dat het wel erg duidelijk gericht is op de hitlijsten. In Nederland kansloos, maar in andere landen kan ik me voorstellen dat de semi-ballads You Want It All en Weirdo het prima doen. Ook bij die nummers valt op dat de heren kwaliteit weten te verbinden aan commercie. De nummers zitten namelijk prima in elkaar. Er is niks mis met de opbouw en, mede met dank aan de refreinen en het achtergrondkoortje, swingt You Want It All (en andere nummers) als een gek. Bad Things borduurt daar vrolijk op voort. Het is aanstekelijk en makkelijk in het gehoor. Dat zijn ook woorden die te gebruiken zijn op rocknummers als Creature Of Chaos, Break These Chains, Rest In Pieces en Dead Ringer. Daar zit direct ook het probleem. De band springt er nergens echt bovenuit. Er is nauwelijks iets wat verrassend klinkt. Blijft staan dat de band uitstekend in staat is om fijne nummers te schrijven en te spelen. Daarnaast bewijzen vrolijke nummers als Banksy en Love Is A Bitch dat er stevig te springen en swingen valt. De productie is ook dik in orde. Daar is duidelijk geld en aandacht in gestoken. Wel zorgt het ervoor dat alles een beetje op elkaar lijkt. De typische pop ballad I’m Coming For You als afsluiter van de plaat bevestigd dit beeld nog eens. Weirdo is een fijne plaat vol met kwaliteit zonder dat het tot in grote hoogten reikt. Daarvoor is het te voorspelbaar en kent het te weinig lef om soms net even anders te klinken.