Na drie ambitieuze singles brengt de Gentse instrumental postrock/postmetal band Tarmak zijn eerste volledige album uit: Delete to Proceed.
De plaat vormt één geheel met zes hoofdstukken (tracks) die samen een duister sci-fi verhaal vertellen over menselijke vooruitgang, vervreemding en de drang om telkens opnieuw te beginnen. Dat verhaal zit voor een deel in de muziek (sfeer, emotie), maar voor het grootste deel in het visuele van de clips.
Muzikaal zit Tarmak ergens tussen sferische postrock en zwaardere postmetal, met veel aandacht voor spanning, groove en contrast. De nummers vloeien in elkaar over als de scènes van een film: van mechanische spanning tot atmosferische ontladingen. Het resultaat is een heel gevarieerd en avontuurlijk album dat zowel technisch als emotioneel hoge toppen scheert.
Het hardste nummer is openings- en titeltrack Delete To Proceed, met een vette groove en veel agressie. Careless CRISPR heeft het massieve, eerder klassieke postrockgeluid. Vaak zitten er progressieve elementen in deze postmetal, met zelfs uitstapjes naar soundtrack-vibes, cosmic rock en jazz-elementen. Maar die laatste zijn niet zo sterk aanwezig dat je er als jazz-hater schrik voor zou moeten hebben. Wörtrilg is het enige nummer met een kort gesproken stuk. Niet dat je daar nu veel slimmer van wordt. Daarvoor heb je dan de clips.
De tracks die mij het meeste konden bekoren, zijn Ark Of Nowhere en Careless CRISPR.
Delete To Proceed is een heel gevarieerd en avontuurlijk album. Het verhaal en de hoofdstukken zijn een leuk extraatje, maar ook zonder die dubbele laag is dit al een heel genietbaar instrumentaal postrockalbum. Deze band heeft muzikaal-technisch de lat voor zichzelf hoog gelegd en ik kijk er naar uit om te zien of ze live net zo vlot over die hooggelegde lat gaan. En ik hoop dat dit fijne kunstwerkje ooit wel eens op vinyl zal uitgebracht worden.