Bontgekleurde herfstpop. Het recept daarvoor bestaat uit een beetje singer-songwriter, een beetje soul en veel klassieke pop- en rockdeuntjes, dan nog een snuifje country, een laagje Fleetwood Mac, een bodempje jazz en afkruiden met Stadt.
Heerlijk herfstig is dit debuutalbum van het Belgische duo And Then Came Fall, maar niet winters koud. Wel de weldadige warmte van thuiskomen na een wandeling door een donkere avond met regen en wind. Herfstig dus, maar niet treurend en ook niet winters-grijs. Eerder bontgekleurd als de herfstbladeren.
Annelies Tanghe en Sam Pieter Janssens brengen dit album uit na een geslaagde crowdfunding en het is ook een vrij toegankelijk album dat vermoedelijk een breed publiek zal aanspreken. Geen nummers die meteen naar de top van de hitlijsten zullen stijgen, wel een paar intimistische parels die zich in je hoofd kunnen nestelen om daar bij elke luisterbeurt aan kracht te winnen, zoals Mirror en Disqualified.
Single Gambler heeft een hoog gehalte aan Beautiful South en Fleetwood Mac. Hij is warm en onheilspellend tegelijk. Take Us en Forget About Me hadden met hun halve country-looks niet misstaan op de soundtrack van The Broken Circle Breakdown. Carved is blues op een slome drumbeat, met de heldere stem van Tanghe in een glansrol. Deze track doet net als Mirror een beetje denken aan het jongste, experimentele werk van Alabama Shakes op Sound And Colour. Biggest Enemy had van Ricky Lee Jones kunnen zijn. Geen idee of deze jongelingen zo diep hebben gegraven naar inspiratie. Vermoedelijk hebben ze zich gelaafd aan recentere bronnen als Marble Sounds, Smith & Burrows, Trixie Whitley en WWWater.
Een heerlijk herfstalbum dat ook prima werkt in de andere seizoenen.
And Then Came Fall – And Then Came Fall
376