Dave Hause begon zijn muzikale loopbaan bij punkrock band Step Ahead. Daarna formeerde hij The Loved Ones om vervolgens solo te gaan. Intussen is hij een begenadigd singer-songwriter die punkrock weet te combineren met Americana. Andere vergelijkbare artiesten zijn Chuck Ragan en Frank Turner.
Naar eigen zeggen gaat Dave met dit album meer terug naar een punkrock geluid. Op zich valt dat wel mee, maar er zit zeker veel variatie in de nummers. Blazers openen A Knife in the Mud. Wat een Bruce Springsteen vibes heeft dit nummer. Cellmates is meer uptempo met een lekker whoo-ho-hoo koortje. Wat mij betreft is Look Alive nu al het anthem dat je herinnert het meeste uit je leven te halen. Mockingbird Blues is lekker dansbaar met wat piano ondersteuning. Revisionist History verrast door het stevige, bijna sludgy openingsgeluid. Even verderop horen we wat industrial invloeden. Knap hoe dat verwerkt wordt in de rest van het nummer, dat toch vertrouwd als Hause weet te klinken. Yer Outta My Hair klinkt wat melancholisch. Qua compositie is Bible Passages niet zo spannend, maar er zitten een paar mooie uithalen van Dave in. Rumspringa is weer een uptempo meezingertje met springerige, folky instrumentalen. Het is weer dansen geblazen op Enough Hope. Het Americana gehalte is hoog op afsluiter May Every Last Fever Break.
Voor de liefhebbers van echte liedjes die soms je ziel kunnen beroeren maar waar je soms ook op kunt feesten moeten dit album aanschaffen.