Het nieuwe album van Hawkwind wordt opgeluisterd door bekende namen.
Hawkwind, de band die in 1972 met Silver Machine (toen nog met Lemmy op zang) boven in de hitlijsten verkeerde, is klaar om het 31e (!) album te presenteren aan de wereld. Mede oprichter Dave Brock wordt op dit album bijgestaan door Mike Batt die de vrije hand kreeg in de orkestrale omlijsting van de nummers. Het resultaat is een mooie mix van diverse nummers, melodische en aanstekelijk. De band bestaat anno 2018 uit Dave Brock als zanger, gitarist, toetsenist en harmonica speler, Richard Chadwick op drums en zang, zanger Mr. Dibs, bassist Haz Wheaton en Magnus Martin op de akoestische gitaar. Aanvullend op de bandleden zorgt Mike Batt voor de inbreng van een strijkkwartet, een sax quintet en een koper sectie.
Een kleine drie kwartier duurt het nieuwe album en meteen vanaf het eerste nummer Quark, Strangeness and Charm wordt je gegrepen door de nummers. Muzikaal zit het nummer over de grote namen in de wetenschap sterk in elkaar. Zou Einstein een vriendin gehad hebben en wat was het ook al weer met Galileo? The Watcher is een nummer dat sterkt leunt op de blues en wie kun je daar beter voor vragen dan gitarist Eric Clapton? Hij speelt zijn partij mee op dit nummer dat gedomineerd wordt door een combinatie van piano en gitaar.
Flying Doctor gaat over de medische hulp in de outback in Australië. Een lekkere mix van blazers en gitaar. The Age Of The Micro Man begint met violen, mooi en rustig. Het album sluit af met Intro The Night dat overloopt in Down Through The Night. Ook hier weer mooie orkestrale input. De nummers bieden elke luisterbeurt weer wat nieuws, een fluit, een viool, een ronkende bas, het is allemaal even goed doordacht. De band laat zien dat het met dit album klaar is voor de nieuwe toer die in oktober en november door Engeland zal voeren. Nostalgie in een nieuw, modern jasje.
Hawkwind – Road To Utopia
274
vorig bericht