Op 15 november 2025 was het alweer tijd voor Helldorado in het Klokgebouw in Eindhoven. Het evenement, wat sinds 2017, plaatsvindt als opvolger van het beroemde Speefest wist ook dit jaar weer vele rockliefhebbers naar de lichtstad te lokken. In het Klokgebouw waren dan ook drie verschillende podia klaargezet om nationale en internationale artiesten te verwelkomen. De versterkers mochten vandaag weer volop open, tijd voor de nodige rock ’n roll!
Het startschot van Helldorado 2025 werd gegeven op het Lion-stage waar Modder de eer had om het indoorfestival te openen. Vanaf twee uur zouden dan ook de versterkers vol open mogen tot in de late uurtjes. Moddor maakte daar gretig gebruik van door een wall of sound te laten horen en de toehoorders meteen te laten wennen aan het volume. Moddor combineerde vandaag een flink aantal stijlen, waarvan doom en sludge er nog maar een paar zijn. Daarnaast was het optreden geheel instrumentaal, waardoor de aandacht volop ging naar de muzikale talenten van de heren. Ongeveer op de helft van de set deed de frontman zijn jasje uit en zei dat het daarna helemaal los zou gaan. Daar was geen woord aan gelogen en zo beleefde het publiek een mooie opener van Helldorado 2025.
Ondertussen stroomde het Klokgebouw langzaam vol. Er bleken buiten het pand behoorlijke rijen te staan en zo kwamen er mondjesmaat veel rockliefhebbers naar binnen, waarbij al snel opviel dat de spijkerjacks van Turbonegro steeds meer in aantallen toenamen. De Noorse band zou later op de avond een optreden komen geven. In de hallen was dan ook overal wat te beleven. Zo klonk er overal muziek, waren er voldoende plekken om munten te scoren en om een jas in een kluisje te stoppen. Daarnaast was er voor de innerlijke mens voldoende aanbod en kon er zelfs een tatoeage worden gezet. De grootse decoraties zoals dit festival in de beginjaren had is echter nooit meer teruggekeerd.
De harde muziek is echter nooit verdwenen en zo zagen we dan ook hoe Stoned Jesus heel wat bezoekers naar het Cobra-stage had weten te lokken. Bij voorbaat hadden we enorm naar deze show uitgekeken, maar de stonermetalband uit Oekraïne kon zijn verwachtingen helaas niet waarmaken. Hun uitgebrachte albums zijn fantastisch, maar helaas kon Stoned Jesus dit live op het podium niet evenaren. De stonermetal klonk prima in het oor, maar echt overtuigen en overdonderen deed het niet. Of misschien was het vroege tijdstip wel een dingetje, waardoor we nog niet in de flow kwamen, maar het was een ietwat saaie set, zonder echte uitspringers. We geven uiteraard de band graag nog een kans en wie weet pakken ze ons bij een volgend bezoek wel meteen bij de strot.
Een act die wel indruk maakte was Mantar. Bij rock ’n roll wordt er wel eens gezegd dat er eigenlijk niet meer nodig is dan een gitarist, een bassist en een drummer, maar de band uit Bremen bewees dat zelfs een bassist niet nodig was om te imponeren. De Duitsers hebben de sludgemetal door hun aderen gieren en het duo was naar Eindhoven gekomen om drie kwartier de baas te zien van het podium. Het duo rockte en liet menig bezoeker met hun lange haren schudden. Wat een heerlijke show en al snel werd duidelijk dat de basgitaar niet eens gemist werd. Mantar zorgde ervoor dat zelfs achteraan de hal de vuisten de lucht in gingen. Een heerlijk schouwspel, mooi om te zien dat er zo massaal werd genoten van deze show. Op de setlist stonden nummers uit de gehele discografie, vanaf debuutplaat Death By Burning tot aan hun meest recente album Post Apocalyptic Depression. Mantar liet dan ook overtuigend horen wat men allemaal in huis had.
Nederland wordt anno 2025 overspoeld door tributebands en zelfs Helldorado kon er dit jaar niet aan ontkomen. Wie heeft er de afgelopen jaren niet eens keihard meegebruld op een klassieker van de Ramones? De punkrockers waren een inspiratiebron voor velen. Sterker nog zonder de Ramones waren er veel bands niet eens geweest. Om de muziek van weleer te eren was er door Marco Roelofs Ramones Alive in het leven geroepen. Samen met muzikale vrienden Bart Nederhand, Oeds Beydals en Harold Gielen lieten de heren diverse Ramones-classics aan het publiek van Helldorado horen. Eindhoven was even in de ban van de muziek van Deedee, Marky, Joey, Johnny, CJ en al die anderen die ooit eens deel uit maakten van dit gezelschap. Het was tijd voor Hey Ho, Let’s Go! Tijd voor de Blitzkriep Bop, Rock ’n Roll High School, Pet Semetary, The KKK Took My Baby Away, Sheena Is A Punkrocker, Rockaway Beach en al die anderen. De puntige songs werden in een rap tempo gespeeld, waarbij frontman Marco af en toe nog even het woord richtte tot het publiek, maar vooral de vele songs het werk lieten doen. Het publiek zong volmondig mee, eventjes waren de Ramones weer springlevend!
Vandaag kwamen er allerlei muziekstijlen aan bod op Helldorado en dan mocht trashmetal ook niet ontbreken. Grootmeester in dit genre zijn Sacred Reich en de oudgedienden wisten gelukkig de weg naar het Klokgebouw te vinden. Al sinds 1985 ademde de band uit Phoenix deze stijl en nam het publiek in Eindhoven mee terug in die tijd. Ok, toegegeven, Sacred Reich was niet al die jaren actief, maar de heren hadden voldoende jaren op hun conto staan om toch in dat rijtje van Slayer en Testament genoemd te mogen worden. Rammen, beuken, headbangen, moshen, alle termen mochten uit de kast bij het optreden van Saced Reich die er uiteraard voor zorgden dat de haardossen flink op en neer gingen. Niet voor niets liepen er heel wat bezoekers in een shirt van deze band of was er een patch op een jas te vinden. Keer op keer levert de band een puike show af en dat was vandaag niet anders. Snoeiharde riffs, strak gitaarwerk en altijd doordenderende ritmesectie, Sacred Reich wist dan ook hoe men vakkundig de boel kapot kon spelen, waarbij favoriet Surf Nicaragua uiteraard niet mocht ontbreken.
Vervolgens was het tijd om Life Of Agony weer te mogen verwelkomen op Helldorado. De band rondom zanger Keith Caputo stond al vaker op dit festival en zette bij een vorige show het album River Runs Red in het zonnetje. Het album bestond toen 30 jaar, maar anno 2025 is er een ander album wat alle aandacht opeiste. Ditmaal was het het album Ugly wat 30 kaarsjes mocht uitblazen. Voor deze gelegenheid had de band besloten om tijdens hun Europese tour het gehele album integraal te vertolken. Zo ook vandaag op Helldorado en de fans wisten dan ook exact welke nummers er op de setlist zouden prijken. Het spelen van Ugly zorgde er ook meteen voor dat er vandaag eens wat andere nummers voorbij zouden komen dan bij eerdere shows van Life Of Agony in Nederland. Nummers die al lang niet meer live hadden geklonken, een regelrechte trip down memory lane, waarbij we een Keith Caputo aan het werk zagen die vol vuur zijn teksten zong, het gitaarwerk dik in orde was, maar ook vooral drummer Veronica er een waar feest van maakte. Na een paar nummers stond Keith al vlakbij de barriers en zweepte de boel nog eens op. Tracks zoals Lost At 22 en Let’s Pretend werden vol overgave meegebruld en de oproep tot een circlepit was ook niet tegen dovemans oren gezegd. Life Of Agony liet het Klokgebouw ontploffen, maar ook vooral veel meezingen. Het afsluitende Dont You (Forget About Me) was dan ook een duidelijk voorbeeld. Vol overgave liet ook het publiek van zich horen.
Meebrullen bij oudgedienden, we zagen het vandaag wel vaker op Helldorado in Eindhoven. Uiteraard werden de teksten van huisband Peter Pan Speedrock woord voor woord meegezongen. Eindhovens finest mocht natuurlijk niet ontbreken op dit feestje in het Klokgebouw. Niemand had het dan er ook nog over dat Peter Pan Speedrock een aantal jaar geleden even gestopt was. De versterkers werden al vrij snel weer ingeplugd en zo kon de band rondom zanger Peter van Elderen overal van zich laten horen en zo ook op Helldorado waar veel fans zich compleet lieten gaan. Moshen, springen en vooral hard beuken. De sfeer zat er dan ook goed in en hoewel het soms wat rommelde gedurende de show, het publiek ging er compleet voor. Nadat overigens vandaag al een Ramones-tribute had geklonken mocht ook het nummer R.A.M.O.N.E.S. niet ontbreken, maar ook vele favorieten stonden vandaag weer op de setlist. Een show van Peter Pan Speedrock kan nooit voorbij gaan zonder lokale nachtegaal Dikke Dennis die dan ook nog een paar nummers mocht komen meebrullen. Het energie-level ging nogmaals omhoog, maar aan het einde van de set bleek toch wel een beetje de koek op. De band had alles gegeven, maar moesten van spreekstalmeester Dikke Dennis toch nog even het podium op om nog een nummer te spelen. Rock and Roll until you die!
Uncle Acid & The Deadbeats zorgden op deze zaterdagavond dat ook de psychedelische rock niet vergeten werd op Helldorado. De Amerikanen zetten een stuwende rockshow neer, waarbij het publiek even mocht zweven en genieten op harde melodische riffs en mooie samenzang. Wel kwam het soms iets te veel binnen als een flinke wall of sound, maar dat kan ook door de akoestiek van het Klokgebouw gelegen hebben. Uncle Acid & The Deadbeats grossierde in mooie nummers, waarbij de teksten vaak wel een duister karakter hadden. Daarnaast had de band een bijpassende lichtshow, waardoor het geheel heel filmisch overkwam. Na het vele grootse geweld was dit dan ook de ideale band om even op adem te komen en stiekem ook even te laten grijpen door hun muziek.
De gehele dag waren ze al te zien, de spijkerjassen met Turbonegro-logo’s. Ook doken er ineens zeemanshoedjes op met het logo erop, kortom het kon niet anders dan dat het tijd was voor de Noorse band die je onofficieel wel de headliner van deze Helldorado zou kunnen noemen. Het was dan ook ineens enorm druk in de hal en uiteraard waren het vooraan de fans die schouder aan schouder stonden om de nummers van hun idolen hard mee te zingen, maar ook flink te moshen, te springen en af en toe een vriendelijke beuk uit te delen. De muziek was hard, de rock ’n roll paste perfect bij deze editie van het festival en het publiek genoeg vol verve. Van voor- tot achteraan werden de teksten meegezongen en wie de nummers nog niet zo goed kende kon al snel met een aantal teksten meezingen. Stiekem maakt Turbonegro ook best lachwekkende nummers met een seksistische dubbelzinnige lading. Deze teksten waren dan ook prima te verstaan op de misschien wat simpele rock ’n roll met de nodige punkinvloeden. Uiteraard gingen de vuisten de lucht in tijdens All My Friends Are Dead en opvolger Fuck The World (FTW). Turbonegro ging er vandaag compleet voor evenals de fans, die ondanks het late tijdstip nog over voldoende energie beschikten.
Rond half twaalf was het tijd voor het allerlaatste optreden tijdens deze editie van Helldorado. Niemand minder dan Hatebreed mocht het licht komen uitdoen in Eindhoven. Voor deze speciale gelegenheid had de band uit Bridgeport een mooie setlist samengesteld. Zo zou Hatebreed enkel nummers spelen van de albums Perseverance en The Rise Of Brutality, waardoor ook deze band even terug zou gaan in de tijd. Daarnaast zouden deze worden aangevuld met wat hits. Het publiek op Helldorado wist wel raad met deze tracks, men was ze dan ook absoluut niet vergeten en men sloeg het allerlaatste vaatje energie aan. De brute show van Hatebreed was daar de uitgelezen kans voor. Frontman annex brulboei Jamey Jasta wist dan ook wel raad met het gretige publiek en zweepte zijn fans keer op keer op. De boodschappen van Hatebreed waren dan ook vrij duidelijk. Een tekst zoals die van I Will Be Heard gaat uiteindelijk Straight To Your Face. De heren van Hatebreed Live For This, hadden geen tijd te verliezen, want This Is Now. Hatebreed stelt dan ook zelden teleur en ook vandaag werd het podium vakkundig afgebroken.
Met de laatste tonen van Hatebreed zat deze energieke editie van Helldorado er alweer op en kunnen liefhebbers alweer early bird-tickets scoren voor de volgende editie die op zaterdag 14 november 2026 zal plaatsvinden. Fans die nooit genoeg kunnen krijgen van Hatebreed hoeven overigens niet heel lang te wachten, want op zaterdag 22 november staan de heren wederom in het Klokgebouw tijdens Revolution Calling 2025!