Hoewel Estland niet direct te boek staat als bakermat van toonaangevende metalbands, betekent dit niet dat het Baltische land geen interessante vertegenwoordigers van het genre voortbrengt. Bands als Metsatöll en Abandoned Elysium hebben best naam gemaakt en ook Intrepid verdient een plaats in dit rijtje. Deze formatie brengt compromisloze death metal en tourde afgelopen herfst nog met het Amerikaanse Nile, waarbij ook een optreden in De Pul te Uden op het programma stond. Voor mij betekende dit de eerste kennismaking met het vijftal, dat inmiddels bijna een decennium actief is.
Eerder dit jaar verscheen, na een periode van vijf jaar, eindelijk het vervolg op het debuutalbum Unused Imaginative Capacity. Het nieuwe album heet Juxtaposition en bevat tien composities met een gezamenlijke speelduur van ongeveer veertig minuten. Niet alle nummers zijn voor mij nieuw, want bijvoorbeeld opener Blood Means Nothing prijkte vorig jaar al op de setlist in Uden. De muzikale benadering is instrumentaal gevarieerd, terwijl zanger Raiko Rajalaane zich vocaal vooral bedient van diepe, monotone grunts.
De melodische passages van beide gitaristen zijn fraai uitgewerkt en worden smaakvol afgewisseld met meer traditionele riffs. Intrepid beweegt zich voornamelijk in het midtempo spectrum, al wordt op gezette tijden de snelheid opgevoerd, zoals te horen is op Nocturnal Tones of Grey. De dissonante, krijsende gitaren in Overthrone en de vervreemdende titeltrack behoren tot de smaakmakers van het album.
Het agressieve Sensationalized neigt meer naar melodische death metal, klinkt aanstekelijk en is op vocaal vlak aanzienlijk gevarieerder dan de overige nummers. Dit maakt het tot een opvallende, doch geslaagde afwijking binnen het geheel, terwijl de twee afsluitende composities beduidend langer van duur zijn en een aantal interessante ideeën herbergen die goed tot uiting komen.
Al met al zit Juxtaposition degelijk in elkaar, met het gitaarwerk als voornaamste troef. Toch blijft het album binnen de grenzen van het genre en weet het zich amper te onderscheiden van het gros van de releases binnen het genre. Dat betekent niet dat Intrepid een zwakke plaat aflevert, maar het betreft wel een werk dat vooral bij liefhebbers van traditionele death metal in de smaak zal vallen.