Old Man's Riot – 100% Granny-proof

Zomaar ineens viel de EP van Old Man’s Riot op mijn deurmat. Een EP met daarop drie nummers van een band die oorspronkelijk als bijproject was ontstaan. De vijf heren van Old Man’s Riot wisten de vaste bezetting vast te houden en met Old Man’s Riot een stabiele band te formeren. De drie nummers op deze EP omschrijven ze zelf als ‘stoere-mannen-rock’ met wat uitstapjes naar bijvoorbeeld sleez- en stonerrock.
In opener Bad Obsession wordt duidelijk dat deze omschrijving niet geheel verzonnen is. De stevige rock met melodieuze bluesinvloeden is veelzijdig. Het werkt van een krachtige start naar een fraai mooi middenstuk waarin de wat klaaglijke zangstijl van Dagmar goed past; aansluitend ontwikkelt de band zich weer terug naar de stevige rockbasis. In deze rockbasis ervaar ik helaas de zang weer niet krachtig genoeg. Het mist naar mijn zin dat extra beetje power om het hele nummer te laten ‘ronken’. Ook in Guns komt Dagmar wat mij betreft net dat beetje extra tekort. Muzikaal beweegt de band zich naar de stonerrock hoewel het pianostuk aan het eind daar meteen positief een einde aan maakt; de ritmesectie stuwt de melodie stroperig vooruit waarbij Juriaan en Sander het verder invullen met hun gitaarmelodieën. Een gitaargeluid dat in Tommyknockers dwars door het nummer scheurt wat uitermate prettig  overkomt. In dit nummer krijgen het drumgeluid van Leon en de baspartij van Chris lekker veel ruimte. Deze ruimte en een stevige riff zorgen ervoor dat juist dit afsluitende nummer voor mij het beste nummer van de EP is.
100% Granny-proof is een leuke voorbode van waarschijnlijk wat meer. Zeker wanneer de zang iets meer aan kracht wint, kan Old Man’s Riot uitgroeien tot een stampende en ronkende rockmachine.
Website Old Man’s Riot