Pinkpop 2022 zal de boeken ingaan als een van de warmste edities ooit. Het festival is weer terug, de poorten in Landgraaf mogen weer wagenwijd open. Wel zijn er een aantal veranderingen doorgevoerd, de podiumindeling is bijvoorbeeld veranderd en ook is dit de allereerste editie zonder Pinkpop-icoon Jan Smeets. Voor de de rest zijn alle bekende ingrediënten weer aanwezig, een groene festivalweide, de roze hoedjes en uiteraard een goedgevuld programma!
Rockportaal begint traditiegetrouw met de winnaar van de talentenwedstrijd Nu Of Nooit. Via deze wedstrijd krijgt men de eer om het festival te mogen openen. Vaak zijn dit beginnende acts die zich op deze manier in the picture kunnen spelen, maar opener Elle Hollis is toch al echt een stapje verder in haar carrière. Ze heeft al de kans gekregen om in het buitenland aan haar schrijfkunsten te werken en tevens heeft ze al een contract met een platenmaatschappij te pakken. Elle heeft dan ook behoorlijk wat in haar mars, ze glimlacht van oor tot oor en laat het publiek vanaf het eerste moment meteen meedansen. Elle speelt muziek poppy nummers in de stijl van Dua Lipa en Zara Larsson. Pinkpop beleeft dan ook meteen een frisse start. Normaliter is het vaak een rockact die we op het podium zien staan, maar nu mogen de eerste dansjes al gemaakt worden. Samen met haar band laat ze graag horen wat ze in haar korte carrière allemaal al geschreven heeft. Ze is goed bij stem, dolenthousiast en weet het publiek te boeien. Voor deze festivalopener wordt alles uit de kast gehaald, pyro’s, schitterende visuals en een dikke laag snippers, niets lijkt te gek! Pinkpop is begonnen!
Terwijl op het South Stage, het hoofdpodium van Pinkpop, My Baby net begonnen is worden de tubes zonnebrand al tevoorschijn getoverd. Het belooft een enorm warme dag te worden in Landgraaf en wat past er juist bij een warme broeierige dag in Landgraaf, juist.. de muziek van My Baby. De band neemt je aan de hand mee op hun trip, we mogen even mee zweven en we hangen al snel aan de lippen van zangeres Cato Van Dijck. De focus ligt vandaag op het promoten van het nieuwe album sake sake sake, want er prijken veel nummers van hun recentelijk uitgebrachte plaat op de setlist. De blijken prima bij de nummers te passen die we eerder bij My Baby hebben mogen aanhoren. Ook bij My Baby zijn de visuals op en top geregeld, ze passen perfect bij deze show. Pinkpop lijkt in trance door de vele toonladders die gespeeld worden evenals het bezwerende Mad Mountain Thyme. My Baby laat dan ook eerste eerste groovy- en boogieklanken over de festivalweide gaan. Na alle jaren weet dan ook My Baby nog steeds te verbazen, wat een band!
Het moet voor Floor Jansen een bijzondere dag zijn in Landgraaf. Ze mag namelijk twee keer optreden vandaag. Natuurlijk zal ze in de avond de boel in vuur en vlam zetten met haar band Nightwish, maar eerst mag ze haar solo-kunsten vertonen op het IBA Parkstad Stage. De zangeres heeft een rijkelijk muzikaal verleden en vandaag krijgt Pinkpop een inkijkje in dat oeuvre wat bestaat uit het vertolken van nummers van haar bands After Forever, ReVamp en Northwand. Daarnaast is ze ook bezig met een solo-album, waarvan de single Fire alvast een voorbode is. Velen zijn mogelijk Floor pas gaan kennen door haar deelname aan het programma De Beste Zangers, waarin ze een overdonderend duet vertolkte met operazanger Henk Poort. Laat deze laatstgenoemde nu ook aanwezig zijn in Landgraaf. Allereerst vergezelt hij haar bij een paar andere nummers, maar de bekende musical-klassieker mag vast niet ontbreken. Ook heeft ze wat andere covers ingestudeerd. Wie had er ooit gedacht dat het publiek massaal zou meezingen met Frozen-hit Let It Go? Floor Jansen lijkt dan ook werkelijk alles te kunnen zingen. Wat een geweldige stem. Wie gedurende de set al niet overtuigd werd ging in het afsluitende The Phantom Of The Opera alsnog voor de bijl. “Sing For Me My Angel Of Music…” Aan engelengezang geen gebrek!
Hij had nooit gedacht eens om op Pinkpop te staan en eigenlijk had hij jaren geleden al eens overwogen om zijn muzikale carrière aan de wilgen te hangen. Gelukkig heeft hij dat niet gedaan, de aanhouder lijkt uiteindelijk gewonnen te hebben. Het zijn drukke dagen voor Danny Vera. Een volle festivalzomer lonkt en dan moet hij ook nog eens vanuit het verre Zeeland helemaal naar Landgraaf weten te komen. Naar eigen zeggen heeft hij er een drie uur over gedaan, maar dan staat de man in het roze pak dan ook echt op het hoofdpodium van Pinkpop. Samen met zijn fantastische band bouwt hij zijn set langzaam op. Danny Vera grossiert in het spelen van mooie ballads en doordat ze met velen op het podium staan is er voldoende om naar te kijken. Tussendoor zingen we graag even mee op Distant Rumble en Hold On To Let Go, maar de absolute meezinger moet dan nog komen. Tijdens zijn hit Roller Coaster hebben velen het kippenvel op de armen staan. Vol overgave zingt men mee, pinkt een traantje weg of filmt een stukje voor het thuisfront.
Zin om in een moshpit te belanden? Niet vies van een wall-of-death? Zin in een stevige pot punkrock? Dan ben je bij IDLES op het IBA Parkland Stage aan het juiste adres. Nadat de Britten nog met een rustig doch dreigend nummer openen gaat het vervolgens helemaal los. De rauwe sound van IDLES heeft de ideale uitwerking op het publiek wat graag stuitert, een moshpits creëert en op commando ook een wall-of-death niet schuwt. IDLES is op oorlogspad en wil geen spaan heel houden gedurende deze show. Zanger Talbot gromt, tiert en geeft alles en vraagt dat eigenlijk ook van het publiek, Samen maakt men er dan ook echt een feest van. Voor velen zal deze band misschien op dit uur van de dag nog te hard zijn, deze zijn welkom bij een van de andere podia. IDLES doet niet aan concessies, rauw hard en snel is waar het bij deze heren om draait. Vol energie stuiteren de gitaristen over het podium en zelfs duikt een van hen tijdens Danny Nedelko het publiek in. IDLES is het Nederlandse publiek erg dankbaar voor de support en men prijst het feit dat men in Nederland graag openstaat voor nieuwe muziek.
Door de nieuwe podiumindeling staan het South Stage en het IBA Parkland Stage recht tegenover elkaar. Zodra dan ook de laatste tonen van het ene podium heeft geklonken begint op het andere podium weer het volgende optreden. We hoeven ons dan ook na IDLES nog maar even om te draaien en we worden getrakteerd op Nightwish. Wel manoeuvreren we ons nog wat naar voren om zo Floor Jansen met haar eigen band te zien stralen. Het solo-optreden van eerder deze middag verbleekt bijna met wat Floor Jansen met Nightwish laat zien. Het tempo ligt meteen hoog, de vuisten gaan dan ook direct de lucht en de hoofden van de festivalbezoekers knikken mee. Floor staat in een schitterende outfit op het podium, headbangt erop los en zweept het publiek graag op. Wat is deze frontdame toch gezegend met een geweldig stemgeluid en wat moet het voor haar zalig zijn om met deze fantastische band te mogen werken. We zijn dan ook toeschouwer van een geoliede machine die niets aan het toeval overlaat. Op de setlist prijken heel wat publieksfavorieten, er wordt volop meegezongen en de vraag van Floor of iedereen even wil meezingen op Elan is niet tegen dovemans oren gesteld. Podiumbeest Jansen is los en ze laat haar haardos volop schudden, wat een optreden! Bij een show zoals deze hoort natuurlijk het nodige vuurwerk. Op de schermen zijn al regelmatig wat vlammen te zien, maar ook de pyro’s ontbreken niet. Muzikaal staat ook alles als een huis, de heren geven alles, we zijn getuige van een band in topvorm!
Het gitaargeweld houdt aan op Pinkpop. Onder luid gejuich viert men de terugkeer van Greta Van Fleet in Landgraaf. De band was al op een eerdere editie te bewonderen en sindsdien is het alleen maar bergopwaarts gegaan. Jaren geleden werden ze al eens vergeleken met Led Zeppelin en Jimi Hendrix en vandaag tapt men wederom uit ditzelfde vaatje. Heerlijk gitaarspel schalt door de speakers, het is om door een ringetje te halen. Daarnaast heet Greta Van Fleet een zanger wiens stemgeluid bijna als een extra instrument kan worden opgeschreven. Liefhebbers van lange solo’s kunnen dan ook hun hart ophalen en misschien wat filmpjes maken om thuis nogmaals te kijken hoe vingervlug soms de handen over de akkoorden gaan. Pinkpop gaat dan ook even terug in de tijd en smult van de verrichtingen van de gebroeders Kiszka en drummer Wagner. Dit magnifieke optreden doet dan ook veel denken aan het vorige optreden van Greta Van Fleet, alhoewel het toch moeilijk is om de show, die toen nog in de tent was, te evenaren.
Het vorige bezoek van Twenty One Pilots aan Pinkpop stamt alweer uit 2014. Sindsdien hebben de heren al menig meer hits op hun conto verzameld. Twenty One Pilots opent vandaag meteen met de hit Heathens, waarna de grote trukendoos compleet opengaat. Twenty One Pilots maakt graag die crossover tussen diverse stijlen en blijkt eigenlijk overal goed mee weg te komen. We zien een drummer aan de slag die alle stijlen beheerst en geen moment zijn glimlach verliest. Daarnaast is er een frontman die het complete podium bestiert, springt en altijd zorgt dat het publiek wel naar hem kijkt. Nadat de band eerder al een ode heeft gebracht aan Elton John besluit men ook nog eens dat het tijd wordt voor een kampvuurblokje met een stapeltje foute hits. Wie had ooit gedacht I Can See Clearly Now, My Girl, Home en Kiss From A Rose door Twenty One Pilots te horen? Natuurlijk, het is grappig en vermakelijk, maar het intermezzo duurt wel erg lang. Raakt men niet ergens hun eigen identiteit kwijt? Gelukkig herpakken ze zich door alsnog een aantal grote hits te spelen en de focus weer op de eigen nummers te leggen. Met de hits Stressed Out en Shy Away weten ze alsnog de fans weer voor zich te winnen. Net zoals bij eerdere optredens gaat er vandaag een plateau over het publiek heen waarop een drumstel staat waar drummer Josh nog een nummertje speelt. De trukendoos is dan ook bijna helemaal leeg, maar niet voordat frontman Tyler ook nog eens in een mast geklommen is en daarop verder speelt. Zijn we nu getuige van een act of een concert?
Vanaf het allereerste moment is Nederland de band Nothing But Thieves gaan omarmen. Het is dan ook niet gek dat de heren alweer voor de derde keer op Pinkpop staan. Op eerdere edities ging iedereen al snel voor bij de bijl door de schitterende vocalen van zanger Conor en dat is vandaag op het IBA Parkland Stage niet anders. Sinds het verschijnen van het derde album Moral Panic is het enorm hard gegaan voor Nothing But Thieves, de tijd dat de band nog in de reguliere zalen stond lijkt echt passé, alweer de band onlangs nog een keer een uitzondering maakte. Natuurlijk mogen ook vandaag favorieten Sorry en Amsterdam niet ontbreken, maar men kijkt ondertussen ook reikhalzend uit naar die andere grote hit. Het kan toch niet zijn dat ze deze niet spelen? Een van de mooiste songs van Nothing But Thieves is voor het laatst bewaard, vol overgave klinkt Impossible en meteen sluit iedereen Conor en de zijnen weer in hun harten… of pakt de telefoon om een stukje te filmen.
De absolute headliner en publieksfavoriet voor vandaag is Metallica. Je kan vandaag nergens over het terrein lopen zonder een fan tegen te komen met één van de vele zwarte shirts van Metallica. James Hetfield en de zijnen zijn dan ook meer dan geliefd en vol spanning wachten velen dan ook af wanneer de band mag gaan aftrappen. De setlist is bij de fans al bekend, de band houdt er van om een poll te houden waarin men voorkeuren mag aangeven en Metallica publiceert dan ook bij voorbaat dan ook hun setlist. De fans (en nieuwsgierigen) zien dan ook dat men vandaag teruggaat in de tijd en dat alle publieksfavorieten op de setlist prijken.
Metallica houdt er van om hun fans dichtbij hen te hebben, ze verschuilen zich niet achteraan op het podium, maar staan dichtbij hun fans, die in de zogenaamde Snakepit al lang op de heren staan te wachten. Vanaf het allereerste moment gaat Pinkpop uit zijn dak. Soms vraagt men zich wel eens af of deze band niet uit de tijd begint te raken, maar deze vraag kan meteen naar het rijk der fabelen worden gestuurd. Het geweldige gitaarspel is oorstrelend en frontman James Hetfield lijkt het ook enorm naar zijn zin te hebben op het podium. Ok, we geven het toe, soms beginnen de vocalen wat te haperen, maar dat willen we hem best vergeven, wat heeft Metallica een grootse staat van dienst. Met zoveel publieksfavorieten is het volop meezingen geblazen. Natuurlijk gaan de kelen wijd open voor Enter Sandman, Sad But True, For Whom The Bell Tolls en ga zo maar door. Ook Metallica gaat al jarenlang met de tijd mee en gebruikt allerlei visuals om de show nog extra glans te geven, maar we zien voornamelijk de bandleden in beeld, wel zo handig als je iets verder weg staat. Overigens staat niets de show van de heren in de weg, Pinkpop geniet van goed geluid en krijgt zo nu en dan nog wat vuurwerk om de oren. Als eenmaal Seek & Destroy heeft geklonken is het tijd voor het toegift en ook is dat is smullen geblazen.
Voor het eerst sinds jaren staat Metal Militia weer op de setlist! Metallica kan dan ook niets verkeerd doen in Landgraaf. Vooral niet als men de introklanken van One hoort, een mooi uitgesponnen versie klinkt over de festivalweide. Het is weer headbangen geblazen en de vuisten mogen weer de lucht in, Metallica weet wel hoe ze het publiek voor zich blijven winnen. Wie aan het einde van de show nog een beetje energie (en stem) overheeft geeft evenals de band op het podium tijdens Masters Of Puppets nog even alles. Metallica walst na al die jaren nog met gemak over Pinkpop heen… zijn zij stiekem niet gewoon de Masters Of Pinkpop?
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl
Foto Metallica met dank aan Joseph Voncken
