De Pinkpopzondag beloofde op voorhand al een mooie dag te worden waarop we vele oude bekenden weer zouden mogen ontmoeten. Artiesten met een rijkelijk Pinkpopverleden alsmede ook grote favorieten. Zo werd er al reikhalzend uitgekeken naar de shows van de acts die het North- en South Stage zouden afsluiten. Maakten zij hun status waar?
De weergoden voorspelden al een hele warme dag (lees 35 graden), maar gelukkig bleek het zonnetje redelijk verscholen achter de wolken, waardoor het gelukkig na twee dagen bakken op de festivalweide iets koeler aanvoelde. Daarnaast zou het vandaag ook wat drukker worden de voorgaande twee dagen, die beiden ongeveer 40.000 bezoekers betrof. Voor de zondag van Pinkpop werden zo’n 50.000 bezoekers verwacht. Hieruit zou men dan ook kunnen concluderen dat de lineup voor deze dag veruit het populairst was.
De zondag in het zuiden werd op het North Stage geopend door een band met Limburgse roots, die ondertussen al in heel Europa op het podium heeft gestaan. DeWolff is een vaste waarde in het festivallandschap, zelden stelt deze band teleur en ook vandaag speelde de band in de stralende zon de sterren van de hemel. Met wat gospelinvloeden en de boodschap om elkander lief te hebben zouden we bijna mogen stellen dat we bij een kerkdienst zouden zijn op deze tot dan toe vrome zondag. Een lachende frontman die samen met zijn band de boel op zijn kop zet, we kunnen er elke keer naar blijven kijken en dat was dan ook nu niet anders. De band verkeerde in topvorm, jamde er tussen de lijntjes door even op los en herpakte zich weer op tijd. Genadeloos gitarist en zanger Pablo van der Poel pepte de boel graag even op, dook een keer het publiek in en zorgde ervoor dat de afstand tussen band en publiek soms even weer wat kleiner werd gemaakt. Hoogtepunt van deze set was het heerlijk uitgesponnen Rosita waarin de band (inclusief de twee zwangere achtergrondzangeressen) werkelijk alles gaven. Amen!
Op deze zondag mocht de muziek allemaal een tikkeltje harder en dat kon ook gezegd worden over de duistere band die in de Tent Stage stond geprogrammeerd. Het Zweedse Imminence speelt progressieve metalcore en was echt voor de liefhebber. De band ademde al vanaf de aftrap de juiste sfeer. Grauw, donker en onheilspellend. Daarnaast was de band ook nog eens enorm muzikaal, niet vaak zag je op deze editie van Pinkpop dat de zanger ook nog eens viool speelde, maar bij Imminence was dit weldegelijk het geval. De muziek stond hard, de melancholische melodielijnen bleven maar komen en onder toeziend oog van de band werd de een na andere circlepit ingezet. Imminence slaagde dan ook met hun missie om hun duistere woord te vertolken en de bezoekers van de tent mee te nemen op dit psychedelische avontuur.
Het was alweer 25 jaar geleden dat Krezip als een stelletje jonge honden het podium kwam bestormen in Landgraaf. Het zou het startschot zijn van hun inmiddels imposante carrière. Hun optreden op Pinkpop 2000 ging dan ook de boeken in als het begin van Krezip, de dag dat I Would Stay een hele grote hit zou gaan worden. Inmiddels schrijven we het jaar 2025, maar was Krezip wederom in Landgraaf te vinden om het moment van toen te eren, maar ook te laten horen aan een uitzinnig publiek wat ze in de tussentijd allemaal hadden gemaakt. Een groot scala aan hits kwamen voorbij, die door de fans woord voor woord werden meegezongen. Daarnaast deelde zangeres Jacqueline wat persoonlijke anekdotes, bijvoorbeeld over haar bruiloft waarop ineens goede vriend Danny Vera kwam zingen. De zanger had jaren geleden nog samen met Jacqueline in de klas gezeten en een paar jaar terug maakten ze het nummer Make It A Memory en vandaag was de Zeeuw ook aanwezig om samen deze track te komen zingen. De show van Krezip had vandaag echter wel twee gezichten. Drummer Bram, die onlangs nog een hele tour met U2 mocht spelen, had besloten om de band te gaan verlaten en het optreden op Pinkpop zou dan ook een van de laatste keren zijn dat hij achter het drumstel zou plaatsnemen. Deze boodschap was merkbaar, er hing wat in de lucht. Daarnaast mocht de eerder genoemde grote hit niet ontbreken, maar ook dook Krezip terug in de tijd met de hits All Unsaid en In Her Sun, waarbij het publiek nog meer opleefde. Zo kende de show van Krezip vele mooie momenten, maar het mooiste moment was toch wel toen Jacqueline tussen de barriers door langs het publiek rende en eventjes stil stond bij Mister Pinkpop Jan Smeets, de missie was volbracht, Jan zag dat het goed was.
De Pinkpopzondag zou onofficieel ook wel een soort van Pinkpop Classic genoemd mogen worden, want de eerste keer dat Kaiser Chiefs naar Landgraaf kwam was alweer 20 jaar geleden en eigenlijk wisten de heren net zoals toen, eigenlijk ook met de hits van toen, het publiek te doen opveren. Wat was het heerlijk meezingen met I Predict A Riot, Oh My God, Everyday I Love You Less And Less en al die anderen. De succesformule van Ricky Wilson en consorten had de tand des tijds doorstaan en zelfs na al die jaren was het publiek de hits van weleer niet vergeten. Even voelde het dan ook alsof de tijd had stilgestaan en we ons bij een van die vijf vorige bezoekje van de Kaiser Chiefs aan Pinkpop waren. De fans brullen mee, staan te springen in de moshpit, maar ook zoeken velen nog even wat schaduw op en verspilden nog niet te veel energie, de dag was nog lang genoeg.
Op het North Stage was namelijk nog meer nostalgie te bewonderen. Zo was het alweer 8 jaar geleden dat Biffy Clyro zich mocht komen melden op het festival. De Schotten wisten ook keer op keer een puike show neer te zetten en maakte vandaag die reputatie nogmaals waar. De heren wisten hun set goed op te bouwen, waardoor de hits en meezingers gedoseerd voorbijkwamen en dit ervoor zorgde dat het publiek maar bleef opveren. Uiteraard mocht dan ook de moshpit niet ontbreken en wederom ontstonden er de nodige stofwolken. Het laatste album van Biffy Clyro stamde alweer uit 2021, maar de grote favorieten waren zelfs nog veel ouder. De bekende elementen bij Biffy Clyro waren gebleven, de experimentele rock, de verrassende riffs, de spannende hooks, maar ook de tomeloze energie. Wat is er eigenlijk dan ook lekkerder dan je schor zingen op Mountains, Wolves Of Winter en Bubbles? Biffy Fucking Clyro wist exact met welke tracks ze Pinkpop gingen inpakken en eigenlijk deed dit optreden van ze alleen maar verlangen naar meer. Zou de band ondertussen nog meer plannen hebben?
De gehele dag waren er op Pinkpop al shirts te bewonderen van Korn. De afsluiter van het North Stage zorgde ervoor dat menig bezoeker zich hulde in een shirt met daarop de tekst Follow The Leader, de titel van het derde studioalbum van de band. Pinkpop en Korn hebben ook een bijzonder band. Zo maakte Jonathan Davis zijn debuut met Korn in 1997 en sindsdien was Korn een paar keer vaker in Landgraaf te zien geweest, maar het vorige bezoek was alweer 18 jaar geleden. Het was dan ook de hoogste tijd om dat allemaal goed te maken en nieuwe Pinkpophistorie te schrijven. En dat lukt Korn vanaf het allereerste moment toen de harde bassen van Blind door de speakers bulderden. Of Pinkpop er klaar voor was? ARE YOU READY? Nou Pinkpop was er klaar voor en ging er compleet voor. Velen hadden naar deze show uitgekeken en gaven werkelijk het laatste beetje energie. Aan kracht, energie en enthousiasme had de band niet ingeboet, men ging vol aan de bak om hun toehoorders te overrompelen. Uiteraard mocht ook halverwege de show de doedelzak niet ontbreken, maar het waren voor de bekende hits die het enorm goed deden op deze zondagavond Got The Life, Twist en A.D.I.D.A.S. waren slechts nog maar een paar voorbeelden. Daarnaast hoorden we hoe Korn zelfs een stukje One van Metallica liet horen. Het publiek voeren en tot het maximale drijven, Korn deed het en genoot er zichtbaar van. Ook wou frontman Jonathan het publiek even laten weten dat de band alweer 31 jaar bestaat en dat zij weldegelijk de grondleggers zijn van de Nu Metal. Voor veel bands is dan ook Korn van de grootste inspiratiebronnen en vandaag werd duidelijk bewezen waarom. Aan het einde van de set smachtte het publiek dan ook naar meer en nadat Falling Away From Me had geklonken was het tijd voor de allergrootste hit. Nog eenmaal mocht iedereen losgaan op Freak On A Leash. We hadden er even op moeten wachten, maar Korn maakte alles waar, een absoluut hoogtepunt tijdens deze editie van Pinkpop.
Aan het Britse Muse de eer om het festival te mogen afsluiten. Ook deze act maakte al lang geleden hun debuut op Pinkpop, maar velen zullen de show van Muse in de 3FM-tent in 2000 niet meer herinneren. Toen was het nog een beginnend bandje en dar zouden we nu over Matthew Bellamy en zijn kameraden niet meer durven zeggen. Keer op keer wist Muse op Pinkpop te imponeren en de grote vraag was dan ook niet of het ze dit keer weer zou lukken, eerder welke nummers nu weer de setlist zouden halen alsmede welke technische snufjes de heren nu weer bedacht hadden. Het technisch vernuft werd al snel ten tonele gespreid, een flink aantal grote schermen waren continu in beweging waardoor er telkens weer een nieuwe achtergrond werd gecreëerd. Deze wisselingen pasten perfect bij de muziek van Muse. En dan was er die setlist! De heren schroomden het niet om met het nieuwe nummer Unravelling te openen en meteen iedereen te doen fronsen, wat waren ze in vorm. Muse is die ideale festivalact, wat hadden de heren zoveel mooie hits en favorieten op de setlist staan en keer op keer werden de songs met groot gejuich onthaald. Daarnaast waren het simpelweg steengoede muzikanten, die lieten horen van allerlei markten thuis te zijn en nergens hun handen voor om te draaien. Ook werd nogmaals bevestigd dat zanger Matthew ook nog eens een ware frontman was en het publiek steeds deed opveren. Met songs zoals Psycho, Madness en fanfavoriet Plug In Baby kon dat ook bijna niet anders, maar het publiek in Landgraaf kreeg ook een speciaal cadeautje uitgereikt. Het was alweer 12 jaar geleden dat Muse Unintended spelen en dit oudje werd heel mooi en ingetogen uitgevoerd, kippenvel maakte zich meester van de Pinkpopweide. Na dit hoogtepunt in de set zouden er nog vele volgen, van Time Is Running Out tot aan het schitterende Knights Of Cydonia, werkelijk alle hits kwamen voorbij. Muse bewees dan ook de ultieme festivalact te zijn en niet voor niets waren zij diegenen die Pinkpop 2025 mochten afsluiten!
Foto’s door Dave van Hout – Rockportaal.nl
