Ik maakte kennis met Signum Regis met het eerste volwaardige album Chapter IV: The Reckoning waarop de band een stevig en stabiel powermetalgeluid liet horen dat overeenkomsten met Sabaton kent. De band heeft er even over gedaan maar vervolgen hun powermetalweg met het nieuwe album Decennium Primum waarop de band doet waar het goed in is.
Decennium Primum is een mooie instrumentale voorbode voor Unfold The Mystery. Een uptempocompositie in de powermetalstijl met een vol bombastisch geluid waarin Jaro Janula zijn drumvellen teistert en gitarist Filip Kolus met zijn gitaarmelodie de snelheid vooruit duwt tot het moment waarin hij in een Spaansachtige setting even de rust bewaart maar al gauw met snel vingerwerk terugkeert naar de opzwepende basis.
De powermetal die Signum Regis tentoon stelt is in het algemeen mooi doorspekt met heavymetalinvloeden. Dat maakt dat Damnatio Ad Bestias enorm aanspreekt. Dat laveren op de rand van heavy- en powermetal spreekt mij wel aan. Het betekent in ieder geval een sterk riffgeluid, een prettig ritme en aansprekende refreinen die ingebed zijn in een stabiele basis die neergezet worden door een stabiele ritmesectie met het gitaarspel als fraai accent.
Ook het daarop volgende Screaming For Justice is powermetal met een heavymetalrandje. Bijzonder is de aanvulling van toetsenist Jan Tupy die ergens op de achtergrond heel subtiel het geheel meer cachet geeft. Door gebruik te maken van de octaafladder wordt er goed gewerkt naar de gitaarsolo. Het is ondertussen wel duidelijk geworden dat Signum Regis langzamerhand meer naar een eigen stijl is toegewerkt en minder doet denken aan bijvoorbeeld Sabaton. Hoewel in de compositie Well Deserved de overeenkomst met wel weer even om de hoek komt kijken. Minder strijdlustig moet ik zeggen, maar qua sfeerbeleving ervaar ik toch hetzelfde gevoel.
Kingdom Of Light klinkt als een powerballad of als een powermetalpsalm vol bombast, waarbij het tempo wat lager ligt en de zang van Mayo wat langgerekter is en daarmee het geheel een meer episch karakter meegeeft. De solo van Filip Kolus in Kingdom Of Light is heerlijk om te volgen en past uitstekend in de sfeer van de compositie. Hij krijgt gelukkig genoeg ruimte om met zijn spel een extra dimensie toe te voegen aan het geluid.
The Future King start wederom met een strakke heavymetalriff. Zanger Mayo’s stemgeluid klinkt wat donkerder maar hier bovenop ontpopt de compositie zich toch als onvervalste powermetalcompositie. Er wordt mooi gewerkt naar een aanstekelijk refrein in een onvermoeibaar tempo. De samenzang bij het begin van Thunder And Rain is verrassend. De compositie ontwikkelt zich als een aanstekelijke compositie waarbij er vooral in de refreinen lekker tempo wordt gemaakt en de zanglijn aantrekkelijk klinkt. Het gitaargeluid loopt als een rode draad, als een levenslijn, door de compositie heen.
Return To Neverland ligt zo gemakkelijk in het gehoor. Je zou het kunnen vergelijken met de ‘hit’ Lost And Found van het voorgaande album. Met een Psalm Of Life wordt het album prettig afgerond.
Net als op de voorganger is ook het album Decennium Primum een puik powermetalalbum geworden dat gemakkelijk wegluistert en een album is dat eigenlijk geen slechte composities kent. Signum Regis laat met Decennium Primum horen dat ze doorontwikkeld zijn, maar hun kenmerkende en aansprekende geluid hebben behouden. Een powermetalalbum met composities die goed in het gehoor liggen en ergens ‘rust’ uitstralen.
Signum Regis – Decennium Primum
275
vorig bericht