Home » Somali Yacht Club – The Sea

Somali Yacht Club – The Sea

door pim@rockportaal.nl
395 views 2 minuten leestijd


Het Oekraïense Somali Yacht Club heeft na debuutplaat The Sun uit 2014 niet stilgezeten. Na een kleine Europese tour komt op 22 januari hun tweede plaat The Sea uit via het eveneens Oekraïense label Robustfellow. Met zeegod Poseidon op de albumcover (mooi werk van kunstenares Dasha Pliska) kan er alleen maar een meesterwerk afgeleverd worden.
Ik heb een fascinatie voor de oceaan sinds Biomech: Ocean Machine van Devin Townsend (mijn favoriete plaat aller tijden). Dus moest ik The Sea wel beluisteren en tjongejonge….ik durf te zeggen dat deze plaat nu al in mijn eindlijst komt te staan.
Wat dit drietal neerzet zijn zes songs die het midden vinden tussen progrock, stonerrock, postrock, shoegaze en post metal. Moeiteloos laten ze alles tot één geheel klinken. Al was het een doorlopend album zonder pauzes tussen de nummers was het album perfect. Maar waar klaag ik eigenlijk over? Het is zoeken naar kritiek want Somali Yacht Club heeft gewoon een fucking goeie plaat gemaakt. De productie is zo helder als dat blauwe zeewater uit die Bounty reclame, de cleane gitaarpartijen klinken als een reflectie van zonlicht op water en de band houdt het gehele album de balans tussen hard en zacht goed in de gaten door sterke melodielijnen, die door blijven klinken tijdens de stonerriffs en het dreigende drum en baswerk. De zang van gitarist Mez doet denken aan de zang van doomband Pallbearer maar dan met een meer shoegazerig randje, wat geweldig werkt bij post- en stonerrock.
Uitschieters zijn Hydrophobia, wat begint als een dromerig shoegaze/postrock nummer wat later geweldig de bocht uitvliegt met een Wolfmother riff (Woman). Blood Leave No Trail heeft een geweldige openingsriff en een heerlijk echoënde zangmelodie en Religion Of Man is gewoon episch door die geniale solo.
Conclusie: Somali Yacht Club klinkt als een hybride van Tool, Mastodon, QOTSA en Mogwai, wat een enorm compliment is, maar ze hebben uit al die invloeden hun eigen sound gedestilleerd, wat een bedwelmende, spannende plaat oplevert die ik in de loop van dit jaar (en de jaren die daarop volgen) meerdere malen op zal zetten.
Op een schaal van 1 tot 10:
10

Kijk ook eens naar