Een nieuw album is een goede reden voor een muzikant om te gaan touren. En dat is ook precies de reden dat Tarja vanavond in de Cacaofabriek staat: vanavond is de kans om nummers van het in augustus verschenen album The shadow self live te horen. Maar niet voordat de aanwezigen door niet minder dan 2 support acts opgewarmd worden. En zoals gebruikelijk in de female fronted metal scene zijn de die-hard fans al vroeg aanwezig, wat niet bepaald vervelend is voor de eerste band.
Die eerste band is het uit Botswana afkomstige trio Skinflint. Het geluid van de band laat zich niet echt in een hokje stoppen: duidelijke straight forward metal maar wel doorspekt met traditionele elementen. Toch is het duidelijk even wennen aan de sound van de band: de aantrekkelijke baslijnen van Kebonje staan haaks op op het drukke drumwerk van Allessandra waardoor het geheel een beetje rommelig overkomt. Waarschijnlijk is het gewoon even wennen, want origineel is het optreden zeker. Na een vrij korte set verdwijnt de band net zo onopvallend van het podium als dat ze opgekomen zijn.
Tweede band van vanavond is het uit Luxemburg afkomstige My own ghost. Qua muziekstijl ligt deze band meer in lijn met Tarja, en dat is ook aan het publiek te merken die deze band met meer enthousiasme ontvangt. Muzikaal gezien zet de band een strakke set neer, waarbij het gemis van een toetsenist opgevangen wordt door deze digitaal aanwezig te laten zijn middels samples. Het is een plezier om zangeres Julie over het podium op en neer te zien gaan: ze straalt enthousiasme en plezier uit, en godzijdank is ze eens niet de cliché zangeres die de helft van de tijd voor een ventilator in de spotlights mooi staat te wezen. Haar sterke punt is duidelijk haar aangename stemgeluid.
Toch begint er na een tijdje voor mij ‘iets’ te ontbreken aan de set. Hoewel strak en zeer gepolijst komen de nummers allemaal zo’n beetje als hetzelfde op mij over. Voor de zoveelste keer wordt voor mij bevestigd: heel veel bands willen meeliften op successen van bands als Within Temptation / Epica / Nightwish enz, maar juist door dit grote aanbod zijn er maar weinig bands die de standaard female fronted metal ontstijgen en echt origineel zijn. Dit optreden laat precies een tegenovergestelde indruk achter als het eerste: bijzonder goede muzikale uitvoering, maar minder originaliteit.
Hoe goed of slecht je de supports ook gaat noemen, het is duidelijk dat Tarja de lat meteen een heel stuk hoger legt als ze haar anderhalf uur durende set opent met Demons in you. Oké, de geluidsman mag z’n schuifjes wat verder openen, het laag wordt wat meer aangedikt waardoor alles nog wat vetter overkomt, maar het is meteen duidelijk dat de klassiek geschoolde zangeres over een stem beschikt waarmee ze veel collega’s al heel wat jaren in de schaduw zet. Daarnaast is een van haar andere sterke punten de interactie die ze met het publiek zoekt: continu maakt ze oogcontact met alle aanwezigen en laat ze duidelijk merken dat ze op het podium staat om te entertainen en niet om op autopilot een aantal nummertjes te zingen. Dat siert haar!
Nieuwe wapenfeit is haar laatste album, en op het einde van het optreden blijken niet minder dan 9 nummers hiervan voorbij gekomen te zijn. Wie hoopt veel oud werk te horen komt vanavond een beetje bedrogen uit. Maar nieuwe albums zijn er niet voor niks…
Haar energieke act waarbij ze geen hoekje van het podium onbenut laat zit haar zang niet in de weg, en wat deze keer opvalt is dat het een optreden van ‘de band Tarja’ is, en niet van ‘zangeres Tarja die muzikanten achter zich heeft staan’, het draait vanavond om het optreden en niet alleen om de zangeres. Dit komt het beste tot uiting tijdens een omkleed momentje als de band even helemaal los mag gaan met elkaar.
Als je zo’n stem hebt dan is het zonde om die alleen op maximaal volume te gebruiken, en een heel welkom intermezzo in het optreden is een akoestische medley.
Is er dan helemaal niks aan het optreden aan te merken? Toch wel als je het mij vraag: drummer Mike Terrana is vervangen door Timm Schreiner. Niet dat het drumwerk van mindere kwaliteit is, integendeel. Maar het is wel duidelijk wat voor een stempel Mike op een optreden drukt: z’n drumwerk is echt in de categorie ‘one of a kind’, en z’n prominente plaatsing vooraan op het podium en z’n continue macho-optreden zijn een genot voor oog en oor. Hij was op het podium duidelijk de tweede blikvanger, en het was net of Tarja en Mike continu aan het battelen waren om de aandacht op te eisen. Maakt dat het optreden minder? Nee. Vind ik het jammer dat het er niet meer is? Absoluut…
Niet getreurd echter om wat niet meer is. In een kleine twee uur heeft Tarja laten horen dat ze nog steeds de Queen van de Female Fronted Metal is, en dat velen kei- en keihard zullen moeten werken om haar naar de troon te stoten…
Setlist Tarja: Demons in you – 500 letters – No bitter end – Lucid dreamer – Eagle eye – The living end – Calling from the wild – Tutankhamen / Ever dream / The riddler / Slaying the dreamer – Until silence / The reign / Mystic voyage / House of wax / I walk alone – Love to hate – Victim of ritual – Undertaker – Too many – Innocence – Die alive – Until my last breath.
Tarja – Cacaofabriek (Helmond) 13/03/2017
157
vorig bericht