Ook dit jaar is Rockportaal aanwezig bij de Zwarte Cross. De negentiende editie ging op 24 juli van start en de camping ging zelfs een dag eerder open. De donderdag en vrijdag was het nog goed toeven aangezien het weer mee zat. Echter voor de zaterdag staat er storm en regen op het menu. En uiteraard gaan ondergetekenden uitgerekend de zaterdag de Zwarte Cross met een bezoek vereren.
Gewapend met laarzen en poncho trotseren we de regen want niemand pakt de Zwarte Cross van ons af. Uit voorzorg zijn een aantal opblaasbare ornamenten verwijderd of heeft de organisatie ze leeg laten lopen. Ook het programma is deels afgelast of de acts vinden op een ander tijdstip elders plaats. Het eerste aangezicht is echter wel bedroevend. Mensen keren terug en staan met zijn allen te schuilen in de overdekte podia zoals bijvoorbeeld de Megatent en The Roadhouse. Hoe dan ook, we laten ons niet uit het veld slaan en maken ons op voor een partij goede en gevarieerde muziek.
Onze eerste stop is The Roadhouse waar de Limburgse band The Afterpartees gaat optreden. Of het zonder het slechte weer ook zo druk zou zijn durf ik niet te zeggen maar de jongens uit Horst maken uitstekende opzwepende muziek. Echt origineel is het niet maar dat geeft helemaal niks als je zulke kwaliteit komt brengen. Er is een zowaar een hele fanschare vanuit Horst meegekomen die al bij de aankondiging de presentator al met bier bekogelde vanwege zijn uitlatingen (er is helemaal niks te doen daar) over Horst. De mannen zijn energiek en vooral zanger Niek beweegt alle kanten op. Vorig jaar als 3FM serious talent bestempeld. En ja, het is helemaal duidelijk waarom. Ze zetten de hele Roadhouse op zijn kop met hun poppunk. Ze staan deze zomer o.a. nog op Nirwana Tuinfeest en op Lowlands dus gaat dat zien!
De regen weet van geen ophouden wat ervoor zorgt dat het nog steeds erg rustig is. Een kijkje bij The Bayou leert ons dat daar ook een en ander afgelast is. Wederom schuilende mensen waar normaal gesproken artiesten staan te spelen. Wel kun je er cajun chicken en bbq vlees alsmede garlic bread nuttigen. We vervolgen onze weg naar de Reggaeweide waar Backbeat Soundsystem staat te 
spelen. De mannen uit Engeland maken deel uit van een aantal nieuwe reggaebands die momenteel in Engeland voor vernieuwing zorgt. Het klinkt inderdaad erg goed en als je bedenkt dat ze op het podium hebben gestaan met Cypress Hill en The Streets dan zul je geloven dat dit een zeer veelbelovende band is in het genre. Ook al regende het onverminderd door (de reggaeweide was nagenoeg leeg) de Backbeat Soundsystem liet zich niet kennen en zorgde alsnog voor een zonnetje in de vorm van een strak optreden.
Vanwege de weersomstandigheden gaat het concert van Katzenjammer op het hoofdpodium niet door en wordt verplaatst naar een andere locatie én naar een ander tijdstip. We kiezen ervoor om wederom naar de Roadhouse te gaan om te zien wat The Black Cult inhoudt. De drie jonge rockers uit Groningen maken een mix van garage punk en pop. De muziek is snel en raast net zo snel langs je heen als de storm die buiten gaande is. The Black Cult maakt snelle, korte nummers met veel ruimte voor het betere gitaarwerk. Heerlijk. The Roadhouse staat in vuur en vlam.
Het weer wordt als iets beter en het terrein langzaamaan voller. Tante Rikie heeft iedereen gratis toegang gegeven vanwege het slechte weer (de op voorhand uitverkochte zaterdag was nu niet meer uitverkocht) en dat zorgt ook voor wat extra animo. Er is inmiddels ook leven in The Bayou waar het markante Belgische duo The Goon Mat & Lord Benardo inmiddels bezig is. Er zijn aardig wat mensen op af gekomen en de reden is al snel duidelijk. Deze lui uit Luik maken nogal aparte maar bovenal geniale muziek. Boogie zoals we het niet eerder gehoord hebben. Goon Mat op zijn drumstel met gitaar en zijn zware monotone (niet negatief bedoeld), verhalende stem tezamen met de energieke Lord Benardo die met zijn harmonica zijn duit in het zakje doet. Hij zweept tevens de hele meute op. Een erg aparte act maar zo verschrikkelijk goed.
Het programma op het hoofdpodium wordt hervat en wel met de uit Long Beach, California afkomstige Rival Sons. De heren maken een mix van bluesrock en rock & roll. The band bestaat sinds 2009 en heeft sindsdien vier studio albums uitgebracht. De bezetting is, op de bassist na, ongewijzigd gebleven. Wel gebruiken ze voor het touren een extra muzikant die keyboard speelt. Helaas zijn veel mensen voortijdig vertrokken en hoeven de Amerikanen niet te rekenen op een volledig gevulde weide. Druk is het wel maar deze band verdient meer publiek. Het deert hen echter niet en ze spelen de de sterren van de hemel. Er komen veel nummers voorbij van het meest recente album Great Western Valkyrie maar ook de oudere nummers krijgen hun plek in een mooie set met muziek. Af en toe een beetje experimenteel maar over het algemeen recht door zee. Niet te veel poespas en veel aandacht voor gitaarsolo´s. Rock & roll zoals het bedoeld is.
De avond valt en het is tijd voor een band van wereldformaat. De organisatie probeert het al jaren maar het is hen nu eindelijk gelukt. Flogging Molly op de Zwarte Cross. En wel als afsluiter van de zaterdag. Het inmiddels opgeklaarde weer en de status van de Amerikanen met Ierse roots zorgen er voor dat de weide voor het hoofdpodium nu wel helemaal gevuld is. Tijd voor een feestje. Na het traditionele vuurwerk komen Dave King en kompanen zoals gewoonlijk in stemmig zwart het podium op. Hij laat luidkeels blijken er zin in te hebben en bedankt de toeschouwers dat ze er ondanks het slechte weer nog steeds zijn.
De band gaat heftig van start met het intense Screaming At The Wailing Wall gevolgd door The Likes Of You Again. De band doet waar het goed in is. Heftige snelle nummers vliegen om je oren. Hier en daar is er een wat rustiger momentje met bijvoorbeeld Whistles The Wind, Float en het mooie If I Ever Leave This World Alive. Voor iedereen die nog in de toekomst een Zwarte Cross moeten afsluiten, kijkt u even mee, dat doe je namelijk zo. Een flinke dosis geweldige muzikanten, traditionele instrumenten gecombineerd met scheurende gitaren en een portie interactie met het publiek.
Okay, genoeg gezeurd over het weer. Daar kan niemand iets aan doen. Wat er ook is voorgevallen, de organisatie van de Zwarte Cross lost het prima op. Denk bijvoorbeeld aan gratis toegang later op de zaterdag, aangepaste programma´s, slaapplekken voor als je tent weggewaaid is, noem maar op. Petje af. Bedankt, Tante Rikie, voor alle goede zorgen en tot volgend jaar want zoals je ziet kan de Zwarte Cross alles aan.
Zwarte Cross – Lichtenvoorde 25/07/2015
233
vorig bericht