Het neo-klassieke Antinoë brengt sfeervolle piano georiënteerde muziek met extra’s. Antinoë is het soloproject van de uit Madrid afkomstige Teresa Marraco. Ze gebruikt haar etherische stem in meerdere lagen waardoor de muziek veel bombastischer en voller klinkt. Naast haar uitstekende zang weet ze de piano (en soms keyboard) indrukwekkend te gebruiken. Het klinkt vol, maar ook iel wanneer het nummer daarom vraagt. Hoewel er incidenteel andere instrumenten voorbij komen, zoals fluit en de zang vaak meerstemmig is, lijkt het erop dat Teresa alles zelf ingespeeld heeft. Echt kunstig gedaan, want ze weet een uitstekende en sfeervolle (luister)plaat neer te zetten. Niet bepaald rock of metal, hoewel Teresa wel met metalbands samen heeft gewerkt. Daardoor klinkt de neo-klassieke en ambient muziek toch enigszins herkenbaar voor rock/ metal fans. The Fold is een indrukwekkend inkijkje in een melancholische ziel. Het magische aan The Fold is dat de plaat, ondanks de beperkte instrumentatie, leeft. Dat komt door de soms bombastische aanpak en de kleine verrassingen. Zo komt er bijvoorbeeld een kerkorgel voorbij in Light Bringer. Bovendien weet Antinoë nummers mooi op te bouwen en af te ronden. Felle stukken worden afgewisseld met dromerige passages. Allemaal smaakvol gedaan. Het klinkt krachtig en fragiel tegelijk. The Fold is een verademing voor fans van neo-klassieke (piano)muziek. Een uitstekende plaat om tijdens donkere dagen meegenomen te worden in een melancholische trip. Lekker zwijmelen, wie wil dit nu niet, eens in de zoveel tijd?