Home » Lucidity – Escherian

Lucidity – Escherian

door Maurice van der Zalm
433 views 5 minuten leestijd

Met Escherian is het Finse Lucidity toe aan album nummer drie. Escherian kan gezien worden als een conceptalbum waarin de hoofdpersoon wanhopig probeert te ontsnappen aan een parallelle wereld waarin hij zich begeeft in een tijdloop waar hij niet uit lijkt te komen en steeds hetzelfde ervaart. Het is een thema dat Lucidity herkent in de hedendaagse maatschappij waarin mensen zich op een Eschertrap bevinden en zichzelf zelden de vraag stellen in welke richting we ons nu eigenlijk begeven. Waar ligt ons doel?

En dat alles is verpakt in fijne progrock zoals meteen duidelijk wordt in de opener Night With No Morning. Progrock met een diversiteit die gemakkelijk te doorgronden is en je meteen raakt. Lucidity is meer dan progressieve rock. Enige melancholie is de band niet vreemd en dat komt naar voren in Path. Het ritme is fijn neergezet en ergens hangt er een vibe van Anathema over de compositie in combinatie met wat Queensrÿche-invloeden. Het is niet vreemd dat je gedurende de luisterbeurten steeds op een verkeerd been wordt gezet met de variëteit aan ritmes en intensiteit. Wanneer Threads To Follow start ben ik meteen gepakt door het samenspel tussen gitaar en drum. Ingetogen valt de zang in, maar zanger Martti Pohjosaho heeft een groot bereik en weet met zijn zang diverse sferen neer te zetten, waarbij hij in deze compositie doet denken aan John Mitchell. Halverwege is er een rustpunt met slechts wat pianoaanslagen en zachte zang, totdat alles ineens in volle vaart weer van stal wordt gehaald. Als single is Threads To Follow mooi gekozen omdat het de muziek van Lucidity sterk weergeeft. In The Presence is een mooi vervolg. Het heeft echter ook een andere kant van Lucidity die naar voren komt. Martti laat horen dat grunts hem niet vreemd zijn en het jazzyaccent halverwege is en verrassend en verfrissend. Diverse stukken zijn zwaarder aangezet en doen denken aan een band als Opeth. Er heerst een continu spanningsveld en dat maakt het geheel heel intrigerend.

Het rustgevende Elusive Light is een zenmoment van ruim twee minuten en loopt naadloos over in From Threads Entwined. Het is voor mij de echte start van het conceptalbum omdat vanaf nu alle composities natuurlijk in elkaar overlopen en het verhaal muzikaal verder vormgeven. From Threads Entwined start dan ook rustig met ragfijn gitaarspel. De compositie kent een sterke opbouw waarbij je van een verfrissende motregen naar een meer overheersende onweersbui wordt getrokken met halverwege wat opklaringen. De laatste minuut kenmerkt zich door een spanningsveld dat opgebouwd wordt en in eerste instantie een ontlading kent in During My Sleep. Van de krachtige start beweegt Lucidity zich meer naar een stuk muziek met een loungekarakter. In alles ligt voor mij het zwaartepunt ook in dit gedeelte van het album. Dit is zo enorm veelzijdig en roept zoveel emotie op dat het onmogelijk is om zo’n compositie niet te beluisteren in zijn geheel. Het ontpopt zich steeds meer als krachtig muziekstuk doch het blijft innemend. Wanneer de grunts weer worden ingezet, ontstijgt de band zichzelf naar mijn mening. Zeker met het zware en langzame einde.

De vergelijking met Opeth is al gemaakt en dat komt steeds terug. Ook in Becoming dat met een marsritme de sterke melodie inluidt. In karakter en variatie is dit sterke progressieve rock dat je tussen de ogen raakt. Aantrekkelijk, complex en vooral meeslepend. Het serene Proceed To Prepare laat je langzaam dalen tot de voeten de grond weer bereiken en op het moment dat je de rust terugvindt, vindt het bombastische bastion van Lucidity jou weer. Niet voor lang want de innerlijke rust wordt ook gevoed en dit combi maakt van de afsluiter een episch stuk muziek dat muzikale overeenkomsten kent met het visuele aspect van Escher. Hoewel gedurende het album de gitaarsolo’s al wel voorbij zijn gekomen, klinkt deze in Escherian Stairs dubbelschoon.

Escherian is een heerlijk album. Het idee van een concept komt in de eerste helft nog niet helemaal naar voren voor mij, maar vooral de tweede helft is een muzikaal meesterwerkje. Lucidity doet de term melancholische progressieve metal eer aan met de veelzijdigheid in hun geluid.

Kijk ook eens naar

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00
Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00