Tekst: Pim Latuny
Wat krijg je als Franse metalheads teveel joints roken en een rare obsessie hebben voor de boeken van Christie Sims, de schrijfster die zich vooral bezighoudt met dino-erotica? Dan krijg je Raptor King.
Een Velociraptor-koning die 74 biljoen jaar geleden een tijdscheur ontdekt, durft erin te springen en komt terecht in het Frankrijk van 2015. Na daar wat joints gerookt te hebben en wat vrouwen te hebben…eeh nou ja je weet wel, besluit hij om met drie muzikanten een metal bandje op te richten.
En zo gebeurde het dat Raptor King hun eerste EP Dinocracy uitbracht in 2016. Hun tweede EP Dinocalypse is nu uit en vertelt het verhaal van het gevecht tussen Raptor King en een ander gevaarlijk creatuur genaamd Pelletor.
Worden er al wenkbrauwen opgetrokken? Hier wel. Natuurlijk is dit een parodie, de zanger treedt op met een dino masker en de teksten gaan over wiet roken, vernietiging en neuken. Heerlijke hersenloosheid dus. Maar het bandje is dat niet geheel. Qua muziek is het niveau best hoogstaand. De muziek ligt ergens tussen de groovemetal van Turbonegro met soms wat Dillinger Escape Plan-achtige avonturen maar dan wat minder hysterisch en jazzy. Het zijn lolbroeken die Fransen en ook een beetje viezeriken (check de clip In Your Face) maar hey, dat moet ook kunnen temidden van deze brandende wereld.
Alle gekheid op een stokje, het is een strak metal album. Vooral als je moe wordt van alle diepzinnige metaforische en maatschappelijk kritische teksten. Wil je gewoon hersenloos headbangen? Dan kan dat met deze EP.
Raptor King – Dinocalypse
252
vorig bericht