“Metal-HxC-Rap-Manga” zijn de vier woorden die uitstekend bij de band Rise Of The Northstar passen. Deze Franse crossovermuzikanten hebben na drie albums het hoofdstuk Shogun No Shi achter gelaten en staan met het nieuwe album Chapter 04: Red Falcon Super Battle! Neo Paris War!! aan de basis van een nieuw tijdperk. Het tijdperk van de super Mecha Falcon.
Maar wees niet bang. Muzikaal staat de muziek van Rise Of The Northstar nog altijd als een huis en maakt het vijftal moderne rapmetal met hardcore-elementen, pakkende melodieën en stevige grooves. Het begon eigenlijk allemaal met de compositie Falcon. Geïnspireerd door het geluid van gitarist Eva-B, schreef zanger Vithia de tekst als een soort van gebed. Het was niet meteen liefde op het eerst gezicht voor de overige vier leden, maar uiteindelijk bleek Falcon het ultieme startpunt voor het nieuwe tijdperk. Falcon heeft een lekker couplet en een sterk melodieus refrein. Daarbij krijgt het geheel op een gegeven moment een fijne wending. Er ontstaat een soort spanningsveld dat diep en zwaar ingezet wordt. Van daaruit is het dan nog één keer het refrein dat het geheel afmaakt.
Met het inluiden van het nieuwe tijdperk was het ook goed om een moment te gebruiken voor reflectie. Diep geworteld in de Franse golf van metal wilde de band dicht bij zichzelf blijven om de innerlijke vlam te vinden en brandende te houden. Eenzelfde doel dat ook Landmvrks zichzelf stelt. De compositie Back 2 Basics werd geschreven waarbij het melodieuze refrein een mooi contrast beidt voor de stevige metal eromheen. Na verschillende ideeën uit te hebben gewerkt, kwam het idee om zanger Florent Salfati van Landmvrks te vragen voor de zangpartij. Hij hapte meteen toe, stuurde zijn in Marseille opgenomen partij terug en wist iedereen in de band meteen te overtuigen. Niet alleen qua zang, maar zeker ook qua productie. Het gevolg was dat hij de man moest zijn voor het gedeelte van mixen en masteren. Meteen viel me op dat ROFN raps gebruikte zoals Landmvrks dat ook deed op het laatste album. Op dit album zijn dat het Franstalige Under en 75 Outro dat het album ook afsluit.
Verder op het album moet ik zeggen dat het vooral de eerste negen composities zijn die met een scherp karakter de aandacht vragen. Payback is een voorbeeld van een goede pot crossover. Snelle en zwaardere stukken wisselen elkaar af en het refrein pakt je meteen. Kenmerkend is misschien ook de wending naar een soort van riffbreakdown waarin subtiele elektro-elementen zijn toegevoegd. Ook in Neo Paris kan ROTN me sterk overtuigen met een gevoel dat ik voor mezelf herken van de tijd van Rage Against The Machine. Opzwepend, scherp en recht in de welbekende muzikale roos.
Die muzikale roos wordt in Pressure extra sterk uitvergroot door het riffgeluid van Air One en Eva-B. Wanneer die zich enigszins terugtrekt wordt ook meteen duidelijk dat de ritmesectie van Yoru en Phantom de stuwende onderliggende factor is. Ze zetten de lijn voort in Nemesis waarbij Aaron Matts (Ten 56) voor een sterke aanvulling zorgt. Zwaar diep dagen de beide zangers zich uit om uiteindelijk in een dijk van een breakdown samen op trekken.
A.I.R. Max werd al eerder als single uitgebracht en is voor een breder publiek een fijne compositie. Ik mis hier eigenlijk al een stuk scherpte, maar qua melodie kan het zeker aanspreken. Aan het eind is het wel leuk dat het ritme een andere wending krijgt.
Rest me nog om te vermelden dat het einde van het album bestaat uit Desolation Hawk, No Turning Back en Solitary Homeboy. Het is zeker passend voor de muziek van Rise Of The Northstar, maar hier mis ik toch die scherpe kantjes. Ik moet zelfs zeggen dat ik het refrein in Solitary Homeboy ook niet mooi vind.
Het grootste gedeelte van de review heb ik besteed aan het geweldige crossovergeluid van Rise Of The Northstar en ik ervaar dit nieuwe album niet alleen als een nieuw tijdperk voor de band, maar zeker ook als een album waarbij de composities naar een hoger niveau getild zijn. Rise Of The Northstar is sowieso een band die het voor elkaar krijgt om op ieder album een aantal composities te zetten die meteen als klassieker gezien kunnen worden in het genre. Netjes gedaan van deze Franse Metal-HxC-Rap-Manga band.