Ik vergeet wel eens dat Lachy Doley nog geen heel grote naam is. Ik ben sinds zijn album uit 2015, Conviction, overtuigd dat hij een van de spannendste rocktoetsenisten van het moment is. Mensen als Jimmy Barnes, Joe Bonamassa en Glenn Hughes zijn daarvan ook al overtuigd, nu de rest van de wereld nog.
Conviction was het eerste album onder de naam The Lachy Doley Group, maar daarvoor had hij al twee soloalbums gemaakt. Na Conviction volgde er met The Lachy Doley Group het fijne Lovelight en nu is er studioalbum nummer vijf, Make Or Break.
In Doley’s spel merk je aan alles dat hij een groot bewonderaar van Jon Lord is. Dat had Glenn Hughes ook door, toen hij Doley vroeg voor het toetsenwerk op Hughes’ soloalbum Resonate. En toch lijkt die overeenkomst minder voor de hand te liggen dan je zou denken. Doley gebruikt ook een Hammondorgel, maar gebruikt vaak een Hohner clavinet, Dat zou je wel kunnen omschrijven als een orgel met tremolo-arm, zoals hier te zien is. Bovendien moet Doley omdat hij geen gitarist in zijn band heeft de muziek heel anders invullen dan Lord dat deed bij Deep Purple.
Dat neemt niet weg dat opener A Woman een intro heeft dat Jon Lord schrééuwt. Om overigens al snel een heel andere kant op te gaan. Op dit nummer hoor je, niet voor het laatst, een geluid waarvan je zou zweren dat het een zwaar overstuurde, gierende gitaar was. Mooi niet dus. Geen gitaar te bekennen op dit album. Een paar keer blazers, maar verder alleen drums, bas en toetsen. Wat je hoort zijn vaak gitaarsolo’s zonder gitaren.
Een enkele keer duikt Doley meer de funkhoek in, zoals in het poppy Cruel Cruel World. Dat is overigens zeker geen straf. Het zorgt voor een fijne afwisseling in het songmateriaal naast rockers en meer bluesy werk zoals The Greatest Blues. Anders dan bij vorige gelegenheden staan er geen covers op Make Or Break. Bij één track had wist ik wel meteen dat ik hem al eerder gehoord had. En jawel, The Killer stond ook doodleuk al op het vorige studioalbum Lovelight. Deze versie is echter beduidend anders. Om te beginnen is hij anderhalve minuut langer. Daarbij hoor je Doley weer waanzinnig tekeer gaan op zijn clavinet. Doley laat horen dat toetsen niet onderdoen voor gierende rockgitaren. Onder zijn handen in elk geval niet. Hij is een échte rocktoetsenist, maar eentje die blues en funk net zo spannend kan laten klinken.
Ik verwacht eigenlijk al een paar jaar dat Doley door een grote naam wordt ingelijfd. Het is hem van harte gegund. Tegelijkertijd is het te hopen dat hij ons blijft verblijden met solowerk, want Make Or Break is weer een onweerstaanbare, energieke mix van rock, blues en funk. Voor iemand die zo verknocht is aan gitaren als ik, is het opmerkelijk hoe weinig ik die mis op de albums van The Lachy Doley Group. Ik reserveer alvast weer een plekje op mijn jaarlijstje.
Vanaf mei is The Lachy Doley Group verschillende keren in onze contreien te zien, waaronder op het Bospop festival.
Lachy Doley website
Lacy Doley YouTubekanaal
The Lachy Doley Group – Make Or Break
407