Inspiratie kan overal vandaan komen, zeker als het drietal waaruit een band bestaat graag improviseert. Deze formule heeft The Utopia Strong een eigen indentieit met constante vernieuwing gegeven. Het meest recente werk van de band, studio album Doperider, bewijst dit. Hoewel inspiratie en invloeden hoorbaar zullen zijn, brengen ze een vernieuwe en verfijnde sound, waarmee ze de luisteraar op ontdekkingsreis nemen door univsersum en geest.
Het futuristische, science-fiction achtige, album werd geinspireerd door het karakter Dope Rider, afkomstig uit Paul Kirchner’s werk Awaiting the Collapse. Dit karakter is vertaald in een landschap van elektronische klanken, die ontzettend veel detail blootleggen en als een soort film afspeelt door je ogen te sluiten en helemaal op te gaan in de muziek.
Hoewel elektronische muziek op het eerste gehoor simplistisch kan lijken, onthult iedere luisterbeurt weer iets nieuws en blijft het boeiend. De invloeden uit het Zeuhl genre bieden complexe arrangementen, zonder het atmosferische minimalisme te verliezen. De wonderlijke vocalen van Katherine Blake (Miranga Sex Garden) tijdens Harpies, vult de chemie van dit drietal mooi aan en is wat mij betreft het hoogtepunt. Wat dit nummer zo goed maakt, is de juiste opbouw van mysterie en ritme. Er heerst een al bekend gevoel, met elementen uit het onbekende, wat fascinerend is.
Van begin tot eind is dit een plaat die eigenlijk moeilijk in woorden uit te drukken is. De muziek spreekt dusdanig tot de verbeelding, dat iedereen het album anders zal kunnen interpeteren. Hiermee weet de band emotie en gevoel op te wekken, een gevoel dat zal blijven hangen na de eerste luisterbeurt en steeds duidelijker wordt naarmate je de muziek verder gaat ontdekken. Dit klinkt wellicht wat spiritueel, waarmee het doel wat de band voor ogen had is bereikt.