Proto punk/metal met hier en daar wat psychedelische invloeden, zo laat de muziek op het debuutalbum van Death Alley zich het best omschrijven.
Een combinatie van MC5, Motorhead, Black Sabbath en Blue Oyster Cult. De eerste kennismaking met deze band was in 2013, met de vinyl single Over Under/Dead Man’s Bones. Beide nummers vinden we ook terug op het acht nummers tellende debuutalbum. Energiek, krachtige gitaarpartijen geven het tempo aan. De vierkoppige band weet de spanning er in te houden, elk nummer is weer net wat anders dan het voorgaande nummer. Het album opent sterk met Over Under, gevolgd door het titelnummer Black Magick Boogieland. Net als je denkt dat je een label op de muziek kunt plakken, komt er weer een onverwachte wending. Lange gitaarsolo’s vullen de nummers, de rauwe zang past perfect bij de muziek. Golden Fields Of Love is wat langer dan de voorgaande nummers die soms niet eens de drie minuten halen. Groot contrast is dan de uitsmijter, het ruim twaalf minuten durende Supernatural Predator, een nummer dat gekenmerkt wordt door de verschillende stijlen muziek, van psychedelisch naar punk naar metal en weer naar rock-a-billy. Het is een mengelmoes, maar wel gedegen in elkaar gezet.
Deze cd gaat hoge ogen gooien in het muziek circuit, het is niet voor niets dat een maatschappij uit de Verenigde Staten deze band gecontracteerd heeft. Na het beluisteren van dit album krijg je zin om de band live aan het werk te zien.
Death Alley – Black Magick Boogieland
233