Dit jaar bestaat Enslaved 25 jaar. Hoog tijd dus voor een mooi feestje, en dat feestje houden is in Nederland in de 013. Spinning Wheel Ritual, zo hebben ze de tour genoemd en als voorprogramma’s nemen ze vanavond mee: Oceans of Slumber en Ne Obliviscaris. Dat wordt genieten van een heerlijk avondje Black en Prog metal.
Net ietsjes te laat komt ik de Jupiler zaal van de 013 binnen en wordt meteen positief verrast door de klanken van de eerste band Oceans of Slumber. Deze Amerikaanse band zet een geweldige set neer. In het halfuurtje wat ze hebben brengen ze 6 afwisselende nummers. Bij één van de nummers speelt de drummer toetsen en zit de gitarist achter het drumstel. Heel erg mooi om te zien dat ze zo multi-instrumentaal zijn. De zang van frontvrouw Cammie Gilbert is loepzuiver en heel boeiend om naar te luisteren. De muziek gaat van traag naar snoeihard en wordt super strak gespeeld. Zeker een band waar ik nog veel meer van wil horen.
Setlist: Winter, Sunlight, Devout, Apologue, Suffer the Last Bridge, …This Road
De tweede band die op het programma staat is het Australische Ne Obliviscaris. Deze heren heb ik al eerder gezien, dus ik heb hoge verwachtingen van ze. De mix staat in het begin van de set echt heel slecht. Het drumstel klinkt nergens naar en de rest van de instrumenten zijn één grote brei. Tegen het eind van de set staat alles redelijk, alleen de bas staat veel te hard. Dat leid af, maar de volle zaal lijkt zich er weinig van aan te trekken. Er wordt lekker meegedaan en geapplaudisseerd na ieder nummer. De heren weten hoe ze zich moeten neerzetten en hebben bij diverse stukken bewegingen met elkaar afgesproken, maar het wel erg goed uit. Een groot pluspunt van deze band vind ik dat de viool life bespeeld wordt door vocalist Tim Charles en dat de diepe grunts van Xen echt geweldig klinken in combinatie met de cleane vocalen van Tim. Ik hoop ze snel weer eens te zien.
Setlist: Devour Me Colossus (Part I): Blackholes, Of Petrichor Weaves Black Noise, Painters of the Tempest (Part II): Triptych Lux, And Plague Flowers the Kaleidoscope
Last but not least hebben we natuurlijk Enslaved. De Noorse band viert hun 25 jarig bestaan op een wel heel leuke manier. Er worden nummers gespeeld vanuit hun hele oeuvre en tussendoor is er tijd voor de grootste lol trappen met hun fans. Frontman en bassist Grutle Kjellson weet de volle zaal steeds weer aan het lachen te krijgen en zorgt er ook voor dat er even lang zullen ze leven gezongen wordt. Er wordt flink wat gemosht en gedanst en tussendoor ook hard geklapt en veel geroepen. Gitarist Arve “Ice Dale” Isdal die al vanaf het begin van de set shirt loos op het podium staat pronkt tijdens zijn solo’s en laat ook nog eens zien dat hij een erg goede gitarist is. Ivar Bjørnson is net als Grutle al vanaf het begin bij de band betrokken, hij is het muzikale mastermind achter veel van de muziek die de band speelt, dat wordt nog even vermeld tijdens het voorstelrondje wat Grutle doet. De cleane zang van toetsenist Herbrand Larsen is prachtig om te horen. Hij zingt heel erg zuiver en zorgt voor een goede invulling van de vocalen samen met Grutle. Als ze na de set terug komen voor een paar encores mag drummer Cato Bekkevold even los. Zijn drumsolo gaat goed tekeer, het is echt zijn moment om even te stralen en dat doet hij dan ook. Het was een geweldige set en een super leuke avond. Ik hoop dat de heren er nog fijn 25 jaar achteraan plakken zodat we nog lang van ze kunnen genieten.
Setlist: Roots of the Mountain, Ruun, The Watcher, Building With Fire, Ethica Odini, Fenris, The Crossing, Ground Encore:One Thousand Years of Rain, Allfǫðr Oðinn
Fotografie: Monica Duffels
