Gotmoor is terug en daar hebben we zowat 16 jaar op moeten wachten. Bij deze Belgische blackmetalband zijn een aantal wissels doorgevoerd en er is nu een Nederlandse zanger (D’n Osschaert, vroeger bij Bullcreek, Burial en Mordancy) en voorts muzikanten die nu of vroeger speelden bij Fractured Insanity, Huldrefolk of Āter. Ook het label is voortaan Nederlands (Headbangers Records, van o.m. Sepiroth en Doodswens).
Gotmoor keert na het laatste, volledig Engelstalige album Pain Provider terug naar de Nederlandstalige, Vlaamse lyrics. Die lyrics zijn een beetje klassiek voor blackmetal, met bonuspunten voor die van Tanneke Sconynckx, het waargebeurde verhaal over een van hekserij beschuldigde vrouw uit Tielt die in 1603 tot der dood gefolterd werd.
Muzikaal is het nieuwe album Zonderlingen schatplichtig aan de bands waarmee het bij blackmetal allemaal begonnen is: Satyricon, Immortal, Enslaved en Emperor. Dat levert een heel herkenbare, oldschool sound op. Die wordt nog zuinig verrijkt met symfonische arrangementen en koortjes en die kruiding is ook wel nodig om de voorts heel degelijke blackmetal wat zuurstof te geven.
Degelijk is wel het minste wat je van Zonderlingen kan zeggen. Je hoort dat de band ervaring, talent en een zeker enthousiasme te koop heeft. Ook de productie van Andy Classen (Legion Of The Damned, Asphyx, Belphegor, Nether, Serpents Oath, …) is voortreffelijk. Toch blaast dit album ons niet meteen van onze sokken. Daarvoor zit er net iets te weinig verrassing in. Maar het is maar wat je ding is uiteraard. Zonderlingen is een fijn album met zowel muzikaal als in de lyrics flink wat diepgang. Een welkome terugkeer aan het blackmetal-front en hopelijk kunnen we deze horde ook eens live aan het werk zien.
Mijn favoriete tracks zijn Tanneke Sconynckx, Elbor Neevik en Verheft Het Vaandel.
Gotmoor – Zonderlingen
488
vorig bericht