Wat heerlijk om weer eens een band te horen die prima het ouderwetse heavy metal geluid weet neer te zetten zoals fans van bijvoorbeeld Iron Maiden dat kunnen waarderen en daar ook nog eens wat nieuws aan weet toe te voegen.
Pharaoh maakt muziek met prima verstaanbare vocalen, fijne riffs en fantasierijke teksten. Vocalist Tim Aymar heeft een erg sterke stem vol power. De riffs worden naadloos aan elkaar geregen door virtuoze vingervlugheid van Matt Johnsen.
De plaat komt echter pas echt tot zijn recht na meerdere luisterbeurten. Op het eerste gehoor zou je deze makkelijk zonder nadenken onder standaard powermetal kunnen opbergen. Na meerdere luisterbeurten gaat je opvallen dat de gelaagdheid van de riffs en de experimenten met donkerdere ondertonen en vrijages met ballads dit een bijzondere plaat maken in de catalogus van deze band. Dit is een stap in de richting van een band die een uniek geluid zoekt en het ongetwijfeld bij het volgende album helemaal gaat waarmaken.
Pharaoh – Bury the Light
134