Ze kennen elkaar al dertig jaar, maar nu hebben Mats Levén (zang) en Anders Wikström (gitaar) de handen ineen geslagen om te werken aan een melodieus rockalbum. De samenwerking kreeg de titel Revertigo en is uitgebracht door Frontiers Records. Alle instrumenten zijn door de heren opgenomen, behalve het drumwerk. Hiervoor kregen ze bijstand van drummer Thomas Broman. Geïnspireerd door de rockbands uit de jaren zeventig en tachtig heeft het duo elf nieuwe composities opgenomen. Mats omschrijft dat ze zeker het wiel niet hebben uitgevonden met Revertigo, maar dat ze wel hebben gezorgd dat er een vers paar nieuwe banden om zitten.
Hoodwinked geeft je meteen een goed en warm gevoel. De strakke riff en het wat rauwe stemgeluid van Mats Levén zorgen ervoor dat de compositie prettig wegluistert. Daarbij is de opbouw optimaal. Netjes volgens de boekjes en binnen de lijntjes met op het juiste moment een tempowisseling en krachtig vervolg inclusief lekkere gitaarsolo van Anders Wikström.
Voor Sailling Stones, Joan Of Arc, Luciferian Break Up en Gate Of The Gods wordt uit eenzelfde vaatje getapt en dat blijft gewoon lekker klinken. Er stroomt rockbloed door de aderen. Waarbij bij Luciferian Break Up vergelijkingen met Def Leppard niet te ontlopen zijn.
Een beetje meer emorock in Symphony For Fallen Angels. Het is niet zozeer een ballad, maar het tempo gaat wat omlaag en het drumritme is hypnotiserend. Het stemgeluid van Mats ligt lekker rauw op de maag en in de refreinen is het lekker meedeinen.
In The Cause wordt duidelijk dat we met een machtig duo te maken hebben waarbij afwisselend het goede gitaarspel van Anders en de zang van Mats naar voren worden gezet.
Dat de inspiratie ook uit de jaren tachtig komt is duidelijk wanneer False Flag inzet. Anders mag zich lekker uitleven in zijn gitaarspel en het geheel doet me lichtelijk denken aan een wat ruigere versie van Jefferson Airplane/Starship.
Een album als Revertigo kan niet zonder een ballad. Met Unobtainium worden de gevoelsneuronen prettig geraakt. Dat Mats een bijzonder stemgeluid heeft, was mij wel duidelijk en in deze compositie klinkt zijn stem warm en vol met enkele lekkere scherpe randjes. Drummer Thomas Broman mag zich in Unobtainium ook profileren in een krachtig drumritme.
Hoewel Break Away de ingezette lijn stevig doorzet, zijn invloeden van Linkin’ Park fraai verweven in deze compositie en klinkt het geheel wat krachtiger dan het voorgaande werk. Qua opbouw blijft Revertigo onverstoord en worden coupletten en refreinen netjes afgewisseld met ditmaal een gitaarsolo die de zangmelodie doorkruist en meelift op de vibe.
Met het titelnummer wordt er nog even flink door gerockt en blijft het krachtige karakter dat met Break Away is ingezet nog even vastgehouden hoewel rustigere momenten het contrast extra aanwakkeren.
Revertigo is een mooi en gedegen album dat in de stal van Frontiers helemaal past. Deze samenwerking is sterk neergezet en prettig uitgevoerd. Het wiel is inderdaad niet uitgevonden, maar de APK zijn ze met glans en glorie door.
Revertigo – Revertigo
332
vorig bericht