Sober Truth – Laissez Faire Lucifer

Het zesde album alweer van deze progressive metal band uit Duitsland.
De band wordt in 2007 in Bonn opgericht en stelt zich tot doel om muzikale clichés the overwinnen en ook om muzikale grenzen te slechten. De band bestaat uit zanger/gitarist Torsten Schramm, bassiste Jules RocCkwell, gitarist Aaron Vogelsberg en drummer Paul Bendler.
Nu het instrumentale intro Début Diable volgt Distinctive. Ruig, snel gitaarwerk in zware riffs wordt elektronisch ondersteund. De stem van Schramm is donker en rauw waardoor de perfecte atmosfeer tevoorschijn komt. Van de twaalf titels op het album zijn er drie instrumentale tussenstukken om een soort pauze te creëren. De andere nummers zijn bijna zonder uitzondering ruim vijf minuten lang. Planted Brains duurt zelfs langer dan zeven minuten.
Ondanks de Engels- en Franstalige titels zijn de vocalen in het Duits. De directe associatie die dan opkomt is die met Rammstein, maar niets is minder waar. Sober Truth durft verder te gaan dan de al eerder genoemde muzikale grens. Van subtiel, intiem in Dizygotic Twins naar het ruige Imperfection. Het is allemaal iets gecompliceerder in elkaar gezet. De band voegt meer grunts en ruige onaardse uithalen toe waardoor de nummers net wat extra krijgen.
Na het korte instrumentale Entre Les Chansons II volgen twee verrassende nummers. Limbus is een nummer met een bijna gesproken tekst, afwisselend intiem en ruig. Aan het eind komt er meer tempo in en wordt de muzikale omlijsting breder. Het laatste nummer is het  akoestische Taste Unplugged, een Engelstalig nummer. De vocalen van Schramm kunnen dus ook breekbaar zijn, erg mooi om te horen in combinatie met het koortje wat in het nummer zit. Het roept ergens in de verte een link op met Nothing Else Matters van Metallice.
Sober Truth heeft met dit album een topproduct afgeleverd! Ga dat horen.