Alan Simon – Excalibur IV The Dark Age Of The Dragon

Een episch stuk muziek met een mengeling aan muziekstijlen variërend van pop, rock, folk en progrock.
Simon weet een indrukwekkende lijst te presenteren in zowel zijn discografie als in zijn filmografie. Er staan maar liefst zeventien albums op zijn naam, de eerste in 1994 en de laatste in 2018. U leest het goed, er staat al een album klaar voor 2018. Hij heeft diverse videoclips gemaakt en zelfs boeken geschreven. Kortom, niet iemand die graag stilzit.
Alan Simon weet ruim vijf kwartier te boeien met een muzikaal spektakelstuk dat onderweg alle muzikale kanten op gaat. Er speelt een keur van muzikanten mee op het album en de lijst is te lang om hier volledig weer te geven. Een paar namen moeten toch wel genoemd worden, zoals John Anthony Helliwell (Supertramp), zangers Michael Sedler (Saga), Bernie Shaw (Uriah Heep), Sonja Kristina (Curved Air) en Moya Brennan (Clannad). In de lijst gitaristen staat onder ander Martin Barre (Jethro Tull) Uit deze namen komt de veelzijdigheid van het album al duidelijk naar voren. Alle muzikanten worden begeleid door het Bohemian Symphony Orchestra Praque.
De opbouw is rustig en gecontroleerd. In de eerste nummers zit een duidelijk hoorbaar orkest in de muzikale omlijsting. In Stonehenge wordt het allemaal al wat steviger. Een mooie saxofoonpartij kunnen we horen in het harmonieuze I’m Not The Only One. In Calling For You horen we de mooie stem van zangeres Brennan voor het eerst, en meteen vallen ook de Keltische invloeden op. In Dreamers horen we Bernie Shaw in een mooi duet. Niet bij alle nummers wordt er gezongen, er zitten ook enkele instrumentale stukken tussen.
Dit is een uniek album, een sterke combinatie van muzikanten en compositorisch hele sterke stukken. Het geheel vormt een verhaal dat leest als een boek, maar je hoeft hier alleen maar te luisteren.