Lamb of God – Resolution

Het lijkt erop dat Lamb of God welgeteld één resolutie had bij het aangaan van Wrath’s opvolger, en wel aan de hand van het oude werk een geweldenaar van een release uit te brengen welke live iedere festival weide zal doen veranderen in een massaal slagveld. Laten we voorop stellen dat dit doel met vlag en wimpel is behaald.
Het veertien track tellende Resolution is inmiddels het zesde wapenfeit van deze (trash) metal formatie uit Richmond, Virginia, en een ding is zeker: stil zitten kunnen de heren niet. Met zes albums in twaalf jaar tijd ontbreekt het niet aan continuïteit, en zelfs de niet oplettende medemens kan het niet ontgaan zijn dat Lamb of God de laatste jaren zowat ieder festival, in ieder land, op ieder continent heeft aangedaan.
Dat dit zijn vruchten heeft afgeworpen moge duidelijk zijn. Lamb of God is een van de meest populaire metal bands van het moment –zeker van de nieuwe lichting-, toerde de afgelopen jaren met Metallica en Iron Maiden en van de laatste plaat werden meer dan 200.000 exemplaren verkocht.
Het gevaar wat hierin schuilt is dat er een Lamb of God overkill op de loer ligt. Kijk naar een -gelieerd aan mijn voorkeursgenre- Terror, Madball of Agnostic Front. Ja, het blijft leuk om ze live te aanschouwen,  maar het ticket zondermeer aanschaffen na de bekendmaking van een dergelijke band is al lang verleden tijd. Verzadiging treedt op.
Resolution komt over als een veilig album. Doe niks geks en behoud je fan base. En waarom ook niet? Het blijkt te werken. Bestaan uw pijlers van een luisterbaar metal album echter uit inventiviteit, vernieuwing en het tegengaan van metal clichés? Neem dan geen enkele moeite en laat Lamb of God’s laatste langspeler niet in uw buurt. Dient een plaat compromisloos, genadeloos hard en de onlangs geboren telg van de buren een hartverzakking te geven? Zoek niet verder, gij zijt verlost.