Aerodyne – Breaking Free

Toen de vier heren elkaar in de muziekscene van Gothenburg tegenkwamen wisten ze dat ze met elkaar gereed waren om samen een fikse portie onvervalste hardrock te gaan spelen. In 2016 werd daarop Aerodyne gevormd en met de eerste EP wisten ze menigeen te overtuigen van hun idee.
Op het nieuwe album Breaking Free wordt duidelijk dat ze uitermate geslaagd zijn in hun idee. Het album staat vol met tien composities die door een herkenbaar geluid vertrouwd overkomt. De productie had wat voller gemogen maar past anderzijds wel bij de sfeer die de muziek uitstraalt. Ik heb namelijk bij het beluisteren van Breaking Free sterk het idee dat ik met Aerodyne terug ga naar de tijd waarin Anvil en Krokus goede zaken deden. Hardrock à la eighties, moet je maar denken.
Dat betekent dat je ongecompliceerde hardrock voor je kiezen krijgt met het idee van: geen gezeik, maar raggen op die snaren met een stampende ritmesectie die in de nek hijgt. In As Above, So Below is een lekkere gitaarsolo verwerkt die gevolgd wordt door een old-schoolstuk dat live lekker uitgebreid kan worden. Titelnummer Breaking Free, Aerodynamic en We All Live A Lie volgen ondertussen het beproefde recept. Het tempo is goed, Daniel Almqvists stemgeluid klinkt helder en de opbouw is er een van couplet-refrein-solo. Het gitaargeluid is mooi aanwezig als fundament voor de compositie. Niets mis mee dus. Voor verrassingen kom je niet echt te staan.
Met Until You’re Gone wordt er even flink versneld en in Comin’ For You is er nog altijd sprake van dat herkenbare geluid van dit viertal en mijn herinneringsthermometer verplaatst zich langzaam naar de hoogtijdagen van Ratt of Sleeze Beez.
Breaking Free is een heerlijk album voor de hardrockliefhebber van weleer. Voor diegene die de onvervalste hardrock een warm hart toedraagt en waarvoor menig metalgenre soms wat te ingewikkeld of te heftig is.
Aerodyne is een jonge band die met dit album de zoveelste generatie rockers voortbrengt waar een goede markt voor is.