Op deze besneeuwde zondagavond verzamelen liefhebbers van het Power Metal genre zich in de Effenaar. De hoofdact Alestorm weet de grote zaal in Eindhoven uit te verkopen.
Aan het Italiaanse Trick Or Treat de eer om deze avond te openen. Door een late opening van de zaal moeten de heren het stellen met een kleiner publiek gedurende de eerste twee nummers. De melodieuze, ietwat clichématige Power Metal klinkt vertrouwd, maar blijft toch smakelijk. De krachtige hoge tonen van Allessandro maken indruk terwijl het gezelschap het podium siert met attributen zoals opblaasbare spoken aan beide zijden. De rest van de ruimte wordt benut door springende en dansende artiesten.
De, voor dit genre kenmerkende, snelle riffs krijgen we tijdens Dynamo Dust meermaals te horen, inclusief een flitsende solo. De eerste handen gaan dan ook in de lucht deze avond. Drummer Dario biedt een frisse en veelzijdige ritmische ondersteuning aan de vliegensvlugge riffs. Ballonnen en een opblaasbare lolly gaan de lucht in, zodra de klanken van Evil Needs Candy Too zijn intrede doen. De bezoekers vermaken zich uitstekend, zeker wanneer de lolly als crowdsurf-object wordt gebruikt. Deze Italianen zijn een perfecte opener voor deze feestelijke avond.
De volgende act komt wederom uit Italië. Niemand minder dan Elvenking mag een uur lang voortborduren op waar Track Or Treat is geëindigd. De mannen hebben zich uitgedost en dragen typerende kledij. De fantasierijke verhalen mogen op veel bijval rekenen. Zanger Damna hoeft maar te vragen en de horns gaan in grote getale de lucht in. Elvenking voegt live viool toe aan hun optreden, waardoor ze een extra dimensie bieden ten opzichte van bands die dergelijke instrumenten van een backingtrack laten komen. Temidden van aanstekelijke refreinen en pakkende zang, presenteren deze Italianen een reeks krachtige en hoogwaardige riffs. De ovaties zijn zo groot dat het bijna lijkt op een optreden van Elvenking als hoofdact.
De harmonieuze meerstemmige zang is zuiver en laat de hoofden enthousiast op en deinzen. Door de dosis fantasie en humor wordt het genre vaak afgedaan als pretmetal, maar Elvenking laat zien over kundige muzikanten te beschikken. Zo zijn de volle, bijna tribale drumklanken, maar ook de folk-elementen sterk gemusiceerd. Tijdens The Wanderer voert folklore de boventoon en mag ook Elvenking op crowdsurfers rekenen. Dit nummer is samen met Elvenlegions het hoogtepunt van deze set. Elvenking bewijst dat ze genoeg in huis hebben om als hoofdact te kunnen schitteren.
Traditioneel betreedt Alestorm het podium in grootsheid, gevolgd door Keelhauled. Gelijk gaan alle vuisten de lucht in en wordt er wild op en neer gesprongen. No Grave For The Sea is pas het tweede nummer, maar onder luid gejuich krijgen we de eerste crowdsurfers, waaronder een jongeling. De Hangover cover (van Taio Cruz) laat de zaal definitief uit zijn voegen barsten, iedereen zingt luidkeels mee en de sfeer is gezellig. Alestorm ontvangt ook vocale ondersteuning van een verklede haai. De Schotse band bracht ooit een deluxe editie uit waarbij alle zang vervangen was door hondengeblaf. Stukken tekst van Wenches & Mead worden ook live vervangen door een blaffende Christopher.
Volgens recept wordt er tijdens 1741 (The Battle Of Cartagena) een immense rowing pit ingezet. Het lijkt erop dat de Schotten nog niet hebben gegeten, want terwijl ze doorspelen, worden de bandleden gevoerd met stukjes taco. Het weerhoudt gitarist Máté niet om even goed zijn solo’s te spelen, terwijl er wijn door zijn keel wordt gegoten. Er wordt gedanst op P.A.R.T.Y, gezwaaid op Captain Morgan’s Revenge, geklapt op Shit Boat (No Fans) en luidkeels meegezongen met Drink. Ondanks dat ze er instrumentaal, als vocaal soms naast zitten, is het feestje helemaal compleet.
Vanavond zijn we getuige van iets bijzonders, aangezien Miss Patty (voor de derde keer ooit en de eerste keer in Nederland) de hurdy-gurdy bespeelt en zingt op Zombies Ate My Pirate Ship en afsluiter Fucked With An Anchor. Alvorens die afsluiter viert Alestorm hun vierde optreden in Nederland dit jaar. Zo eten ze taart op he podium en besproeien ze de fans met champagne. Daarnaast beloven ze terug te komen in juli op de eerste editie van Pirate Metal Party Open Air in Helmond. Alestorm krijgt iedereen mee en kan grotere zalen aan. Alestorm krijgt iedereen mee en bewijst dat ze in staat zijn om grotere zalen te vullen. Persoonlijk was ik vooraf sceptisch over de 90 minuten speeltijd – zou deze muziek wel zo lang boeiend blijven? Het antwoord is een volmondig ja; van begin tot eind is het puur genieten.
De mensen die de cheesy muziek van deze artiesten adoreren hebben een geweldige avond beleefd en wachten nu al op de volgende show. Het aanblik van de verklede fans is altijd tof om te zien en hulde voor de drie doventolken die mee hebben geholpen.
Foto’s: Laura Visser