Anno 2025 is de jaren ’90-rock nog steeds een grote inspiratiebron voor velen. Zo zal dan ook de Grunge nooit verloren gaan, maar ook in die jaren ’90 kwamen heel veel andere stijlen aan bod. Heel veel acts uit die periode zijn nog steeds actief en regelmatig is een van die bands in ons land te bewonderen. Zoals op het rockfestival Come As You Are wat al jarenlang in de Effenaar plaatsvindt.
Net zoals bij eerdere edities was het bordje UITVERKOCHT weer uit de kast gehaald en zou men bijna mogen spreken van een ingeburgerd evenement. De bezoekers van de Effenaar wisten dan ook dat er naast heel veel acts van weleer er ook altijd ruimte was voor nieuw talent om zich te laten zien in Eindhoven. Zo bleken Skating Polly en Fit het al prima gedaan te hebben in allebei de zalen van de Effenaar en was het aan het Antwerpse High Hi om de sfeer er goed in te blijven houden in de grote zaal. De band ging ook vol enthousiasme van start en trakteerde het publiek op songs die deden denken aan The War On Drugs, Arcade Fire, maar ook noteerden we een vleugje Talking Heads. Zo zagen we dan ook dat High Hi overal wel wat inspiratie vandaan plukte. Tussen de nummers door probeerde zangeres Anne-Sophie het publiek met zich mee te krijgen met een “Alles Goed”, maar kreeg hierop weinig respons. Het moest dan ook van de muziek komen en dat was prima in orde. High Hi liet naast het oudere materiaal horen ook met wat nieuws bezig te zijn en speelde alvast de nieuwe single die naar eigen zeggen zeer snel moest gaan uitkomen. Het was dan ook een mooi nummer wat alvast een mooie voorbode was voor het album wat in 2026 moet gaan verschijnen.
Na elk optreden vond er een ware volksverhuizing plaats in de Effenaar. Zo bewandelden veel bezoekers de trappen om weer van de grote zaal naar de kleine zaal te komen voor een volgende act, maar net zoals bij eerdere edities bleek al dat de kleine zaal vaak ook al vol stond. Vanaf de deuropening een band kijken was bijna ook niet te doen. Wel was er dan ook even de mogelijkheid om een blik te werpen bij de merchandisse-stand of even buiten te vertoeven bij de foodtrucks. Ook voor de inwendige mens werd dan ook goed verzorgd.
Naar mate het evenement vorderde kwamen er ook steeds meer bekende namen aan bod. Zo was het aan het Britse Terrorvision om de zaal in beweging te krijgen. De band rondom zanger Tony Wright deed de tijden van jaren ’90 herleven. Zo speelde de band een formidabele show, waarbij nummers van de eerste albums Formaldehyde en How To Make Friends And Influence People centraal stonden, maar ook liet Terrorvision horen dat men het op in 2024 verschenen album We Are Not Robots absoluut niet verleerd waren. Het leek vanavond alsof de band voor het optreden allemaal een flinke slok energydrank hadden gepakt, wat een energie! Continu stuiterden de bandleden over het podium, evenals de blazerssectie. Men zou dan ook denken dat een dergelijke energie ook zou overslaan op het publiek, maar niets was minder waar. De menigte bleef wat tam kijken, men applaudisseerde wel, maar liet zich niet echt gelden. Wel jammer, want de feestvreugde van de band uit Bradford leende zich er perfect voor.
Niet veel later zou blijken dat het publiek dan ook andere momenten in gedachten had om helemaal los te gaan. Tijdens een eerdere editie van Come As You Are had Claw Boys Claw de boel al eens op stelten gezet en vandaag werd dit bekende recept voor een laatste maal herhaald. De Amsterdammers hadden besloten om na dit jaar geen optredens meer te geven en zo zag men vandaag in de Effenaar de band voor de laatste maal in hun stad. Het optreden van Claw Boys Claw stond overigens totaal niet in het teken van hun afscheidstour, wie niet beter zou weten zag gewoon een band alles geven zoals ze altijd al hadden gedaan. Zo kon men zich vergapen aan het fantastische gitaarspel van gitarist John Cameron, die zowat de gehele show aan de rand van het podium te vinden was. Het midden van het podium was het grote speelveld voor Peter Te Bos, die met zijn innemende stemgeluid de heer en meester was van de band. De goedlachse frontman zette aan het begin van de show nog wel een microfoonstandaard weg, maar gebruikte wel af en toe een stoel die op het podium was neergezet. En waarom? Volgens de 75-jarige zanger puur omdat ie lekker zit… Het podiumbeest wist overigens zowel zittend als staand de menigte voor zich te winnen. Het publiek ging er compleet voor en er werden behoorlijk wat moshpits gebouwd. Kennelijk was men hiervoor naar de Effenaar gekomen. Op de setlist stonden vandaag een aantal hitjes van weleer, maar ook mochten nummers van het recente album Fly niet ontbreken. Zelfs meezinger Rosie had een plekje op de setlist, Peter Te Bos gaf aan eigenlijk dat nummer niet meer zo vaak te spelen. Uit volle borst werd de klassieker meegezongen. Het publiek liet zich vervolgens op Superkid en So Mean ook nog eens luid horen, het was duidelijk wie een van de publieksfavorieten was op deze editie van Come As You Are.
Na deze explosieve set mocht men vervolgens bijkomen bij een relaxte set van de Fun Lovin’ Criminals. De band uit New York scoorde in de jaren ’90 hun grootste hits en met het album Come Find Yourself oogstte de band veel lof. Tussen toen en nu was er echter wel wat veranderd. Zo verliet jaren geleden frontman Huey Morgan de formatie en zo zag de bezetting er vandaag in Eindhoven anders uit dan sommigen misschien hadden gedacht en de heren minder op de radar hadden. Wel mocht het publiek zich opmaken voor een schmoove set met allerlei klassiekers. Nummers van het eerder genoemde album mochten niet ontbreken en er werd dan ook volop meegezongen in Eindhoven. Naast de oudjes lieten de heren ook horen nog nieuw materiaal gemaakt te hebben, want ook zeer positief werd ontvangen, maar het waren wel echt de classics die de zaal deed ontploffen. Het was een drukke avond voor frontman Brian “Fast” Leiser, want naast de vocalen speelde Brian ook nog eens basgitaar, mondharmonica, trompet en nam hij plaats achter de toetsen. Wie had gehoopt op Scooby Snacks moest even geduld hebben, maar bijna aan het einde van de show kwam de grootste hit van de heren alsnog voorbij, maar wat vervolgens wel opviel was dat het na Big Night Out de show al ruim voor tijd was afgelopen en kennelijk had de band besloten dat die laatste tien minuten niet meer nodig waren ofzo..
De gehele dag heerste er een nostalgische vibe in de Effenaar. De muziek van weleer kwam weer bovendrijven en er waren vandaag ook opvallend veel oude tourshirts te zien van de optredende acts. Sommige shirt bleken dan ook na zo’n 25 jaar nog steeds te passen en zelfs nog nauwelijks verwassen. Ook waren er bezoekers die zelf een t-shirt in elkaar hadden gezet. Zo stond er vooraan bij het podium een bezoeker met een shirt met de tekst Almost Happy erop gedrukt te wachten op zijn favoriet K’s Choice. De band uit België mocht vandaag het licht komen uitdoen in de Effenaar en als tijdens de opbouw er al een setlist op het podim te zien was werd er door velen al meteen een foto gemaakt. Eigenlijk zou men al lang moeten weten wat er zou gaan komen, want volgens de aankondiging zou K’s Choice het gehele Paradise In Me-album gaan spelen en daar was geen woord aan gelogen. Onder luid gejuich betrad de band het podium en trapte meteen af met misschien wel de grootste hit Not An Addict. Overal werd dit alombekende nummer meegezongen, maar ook kon men horen dat het qua sound en vorm wel goed zat bij de formatie rondom de broers Sam en GertBettens Vervolgens ging de band in volle vaart verder met A Sound That Only You Can Hear, waaruit het publiek ook kon opmaken dat het gehele Paradise In Me-album in chronologische volgorde zou worden gespeeld. Natuurlijk staan er op dit album heel wat nummers die de band wel vaker had gespeeld, maar (onder andere) voor deze show had K’s Choice een hele tijd moeten repeteren om een aantal oudjes weer vlekkeloos te kunnen spelen. Zo kwamen er vandaag nummers voorbij die bijna nooit op de setlist hadden gestaan. Iron Flower was bijvoorbeeld zo’n nummer wat vervolgens op luid gejuich mocht rekenen. Tussen de nummers door vertelde Sam met regelmaat waar de nummers op Paradise In Me over gingen en ook hoe het voelde om het nummer toen op te nemen. Zo kregen de bezoekers van Come As You Are ook een inkijkje in de wereld van K’s Choice. Deze bezoekers bleken de nummers van het bekende album ook absoluut niet te zijn vergeten en men zong het dan ook van kop tot staart helemaal mee. Dus van de allereerste tonen van Not An Addict tot aan bonustrack Something’s Wrong. Tussendoor grapte Sam nog over een tekst die hij tegenwoordig niet meer zo zou zingen en ook kondigde Sam aan om tijdens Old Woman wel een stagedive te willen doen. De woord werd bij de daad gevoegd en deze sprong vanaf het podium was misschien ook wel tekenend voor de jaren ’90. K’s Choice was dan ook de ultieme afsluiter voor deze editie en het zou dan ook te gek zijn als er voor de editie in 2026 weer een act gestrikt zou kunnen worden die ook een dergelijke speciale set zou willen spelen. Het publiek had in ieder geval genoten en niet voor niets klonk na K’s Choice een luid Come As You Are door de speakers. Op naar 2026!