Devil's Train – Devil's Train

Wat doe je als je muziek in je hoofd hebt zitten, dat je binnen je eigen band niet helemaal kwijt kan? Dan zoek je wat collega’s binnen de metalscene die samen met je aan een nieuw project willen werken. Zo moet R.D. Liapakis, de voorman van Mystic Prophecy gedacht hebben, toen hij Devil’s Train startte. Samen met Jörg Michael, Lakis Ragazas en Jari Kainulainen nam hij twaalf nummer op. Bewust is er gekozen voor metaljongens om het geheel verrassend en vooral stevig te laten klinken. De muziek van Devil’s Train komt voort uit de stevige rock and roll basis met een forse pot bluesinvloeden. Deze basis wordt vooral ondersteund door een pompende ritmesectie en een prominent gitaargeluid. In het nummer To The Ground komen alle kenmerken aan de orde. In een zware groove komen rock, blues en metal moeiteloos samen. Coming Home lijkt een vervolg hierop met een pittige schil er omheen. Openingsnummer Fire And Water en titelnummer Devil’s Train neigen meer naar de klassieke rock ’n roll evenals Room 66/64. Dit up-temponummer knalt door elke barrière heen, gekruid met wat Whitesnake-invloeden. Erg krachtig zijn de nummers Sweet Devil’s Kiss  Find New Love. Dit zeer evenwichtige en veelzijdige schijfje kent natuurlijk ook een prachtige powerballad. In werkelijkheid is niets voor eeuwig, maar wat is het toch mooi om over de eeuwige liefde te zingen. Lekker cliché en zoet en tegelijkertijd vol van emotie. The Answers daarnaast is een semi-ballad met een zeer inspirerend gitaargeluid. Met een Black Sabbath tempo sleept deze Devil’t Train zich richting eindstation. En dit eindstation is weliswaar een rock´n roll klassieker, maar voor mij geen meerwaarde voor de cd. American Woman wordt gespeeld zoals het origineel. Kent echter niet het dynamische karakter dat de eerste elf nummers kenmerken. Uiteindelijk is Devil´s Train een zeer welkom uitstapje van deze vier muzikanten. Het is ze zeer zeker gelukt om binnen hun basisinvloeden een dijk van een cd neer te zetten.